การเทียบขนาด เซนติเมตร เป็น นิ้ว (convert cm to inch or inch to cm)

หลังจากที่เราไ้ด้ห่างหายบทความมีสาระไปพักใหญ่
วันนี้อากาศหนาวขึ้นมาซะงั๊น เลยทำเวบเพจ เขียนขึ้นมาใช้งานสักหน่อย บางทีก็เบื่อกับการที่ต้องมาหาคำตอบใน google ทุกครั้ง ซึ่งเราเองก็ได้เรียนรู้ไปด้วย จาก code ของคนอื่นเค้า ก็เราไม่เก่งนิหน่า

เข้าไปใช้กันเลย ที่เว็บข้างล่างนี้ :)
http://pandajune.host-ed.me/convertion.php

เครดิต:

cm/inch/feet converter - credit must stay intact for use
By Ada Shimar ada@chalktv.com
For this script and more,
Visit http://javascriptkit.com

ยังไงก็ฝากร้านขายเสื้อผ้า เสื้อชั้นใน ชุดเดรส เสื้อเชิ๊ต จะใส่ทำงาน หรือ ใส่เที่ยวก็ได้ จ้า
ขอบคุณทุกคนค่าาา

งานแต่งทีไรเป็นได้แค่แขกรับเชิญ

ได้ยินเพลงนี้จากปากเราทุกครั้งที่ไปานแต่ง
วันนี้ไปงานแต่งงานพี่ที่สนิทคนนึงมา คนที่สนิทมาก แต่ก็ไม่รู้เลยทีเดียวว่าแกเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ สุดยอดแห่งความประหลาดใจ วันนี้เลยไม่ได้ตั้งใจขายเสื้อเชิ๊ตทำงาน สีดำ สีขาว เลยทีเดียว ตอนนี้ของเต็มบ้านเบย เฮ่อ แต่ก็เอาเหอะ ยังไงก็ขายได้ คนซื้อของออนไลน์ตั้งเยอะ
วันนี้ยังเจอลุกค้าประหลาดอีก มาต่อราคา บ้าบอมาก
วันนี้ตื่นตั้งแต่เจ็ดโมง แต่งชุดสวยไปงานเลยทีเดียว ปกติไปงานแต่งใส่เสื้อกางเกงไปเรื่อยเปื่อย แต่คิดแล้วหละว่างานนี้ไม่ธรรมดา แต่ไม่คิดว่า คนจะเยอะขนาดนี้ ไม่น่าเฃื่อ เราเองมาในฐานะแขกเจ้าสาว แต่รู้กจักแขกเจ้าบ่าวหมดอ่ะ เพราะทำงานมานานมาก คนเด่าแก่ ที่ยังอยุ่ ที่ออกไปแล้ว มาเยอะแยะมากมาย คงมาเป็นเกียจให้เจ้าบ่าว แต่ในฐานนะที่เรามา เป็นแขกเจ้าสาว เราเลยจัดชุดเดรสมาเลย มาแล้ว ก็ไม่ค่อยชอบ รู้กจักคนเยอะเกินไป ไม่ชอบเลย มีแต่คนเก่าแก่ ไม่เห็นอยากเจอ เบื่อมากมาย ไม่ชอบอย่างแรง ถ้าไม่ใช่เพราะสนิทนะ ไม่มีทางจะมา ตอนแรกจะมางานเช้า ก็มาตามการืด แต่ไหงพิธีการ ไม่เห็นดูเวลา แอบเซร็ง จริงๆ เราเองก็มาตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ไปรอน้องคนนึง มาช้า แถมยัง ไม่มาพร้อมเราอีก เอาไงเนี่ย เราเองตื่นมารตั้งแต่เจ็ดโมง ง่วงฝุดฝุด ออกไปเจอ รวบรวมพล ที่ปํ๊ม นัดกันแปดโมง ออกแปดโมง สี่สิบ บ้าไปแล้ว อากาศก็ร้อนฝุดฝุด ไปถึงก็ไม่ได้ไปรวมพิธีอะไรกับเค้าหรอก แขกเจ้าบ่าวเยอะเกินไป รับไม่ได้ ก็แค่ไปเพราะเจ้าสาวจริงๆ ก็ไปร่่วมถ่ายรูป กินเลี้ยง แล้วก็ถ่ายรูป บอกให้รอ ไม่เอาหรอก ไม่ไหว ร้อนสุดๆ ไม่อยากอยู่ตั้งแต่แรก แต่กลัวพี่เค้าเสียใจ ที่งานที่เป็นงานที่เจ้าตัว ต้องบอกว่าสำคัญ แต่น้องๆที่รักไม่มา ไม่อยู่รอ แต่ก็เข้าใจแกนะ ว่างานแต่ง ยุ่งสุดๆหละ แถมแขกก็เยอะ จริงๆควรจะมีคนมาคอยช่วยจัดการ แต่เราไม่สนิทอะสิ งานแต่ง ก็จัดไม่บอกใคร ไม่ได้บอกใหไปช่วย นี่เราถึงกับ หยุด ขาย บราท็อป เลยนะเนี่ย
บ่นไปเรื่อยเปื่อยก็มาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน ยังไงเราก็จะออกแล้ว คิดว่าคดถูกหรือผิดก็ไม่รู้ เราเองไม่มีใจที่จะไปขายของเท่าไหร่แล้ว เพราะไม่รู้จะขายอะไร หมดแรง ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม เราจะต้องเอากระเป๋ามาขายด้วยสิ แต่ตอนนี้ยังไม่เริ่มเลย เฮ่อ บุญมี แต่กรรมบัง หรือเปล่า แบบนี้ เราต้องสู้ๆเข้าไว้สิ ตอนนี้มีสองร้านแล้วนะ ร้าน เสื้อชั้นใน เสื้อทำงาน เสื้อเชิ๊ด ชุดเดรส บราท็อป แล้วก็ร้านกระเป๋า

ระยองฮิ แสนจะเหนื่อย

ที่หายหน้าหายตาไปหลายวัน ไม่ได้หายไปไหน ไม่ได้ไปไกล ไปแค่ระยองแค่นี้เอง จากที่วันพ่อไม่ได้กลับบ้าน อยู่หอ นั่งบ้าบอ ไม่ได้ทำอะไร นอกจากไล่จิ้งจกตัวใหญ่ไปตัวนึง แล้วก็ดูซ๊รีย์เกาหลี ทำงานนิดหน่อย ขายเสื้อผ้านิดนึง ป่านนี้ยังไม่โอนตังมาเลย 555
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไประยองฮิ เป็นทริปที่ใกล้ๆ แต่เหนื่อยจิงจัง ตั้งกะขึ้นรถเลยทีเดียว และก็ไม่ได้ทำงานขายเสื้อชั้นในของเรา
เช้าวันเสาร์ นัดกัน เก้าโมงเช้า ที่ mrt พระรามเก้า แปดโมงโอ้คถึงแล้ว T_T ตัลหลอดจริงๆ
เราก็ไปถึง เก้าโมงนะ นั่งแท๊กซี่ไป บอก พี่แท๊กว่า ลงฝั่งฟอร์จูน สะพานลอยใต้ดินก็ได้ เอ้า เอาเข้าไป เรามันบ้า แล้วเราก็เดินข้าม สะพานลอยใต้ดิน ไปฝั่งเซ็นทรัล เจอเพื่อน ก็เริ่มเม้าๆ ไซโคกันไปตลอดทาง เรื่องก็ไปเรื่อย ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แต่เรื่องที่ไซโคกันเยอะ ที่สุด ในวันแรก คือ ร้านอาหารเทียนทะเล ในฐานทัพเรือสัตหีบ  เพื่อนก็หามาแบบ ว่าอ่านกระทู้อ่ะ ไม่ได้มี ว่า อยู่ตรงไหนอัลไร แล้วก็ไปไม่ถูก ในที่สุดก็ไปกินหาดเตยงามที่คุ้นเคย กินอาหารทะเล ชิวไป แล้วก็ไปที่พัก ไซโคกันไปตลอดทาง กว่าจะถึงที่พักได้ เหนื่อยเลย แล้วก็พักผ่อนตามอัธยาศัย ออกมาเดินเล่น ไปกินข้าวเย็น ที่บอกว่า ไม่หิว แต่ก็กินกันเข้าไป แวะเซเว่น ซื้อขนมอีก กลับห้องพัก นั่งเล่น เม้าๆ อาบน้ำ ดูละคร แล้วก็นอน 55 หมดไป ไม่มีใครโทรมาถามเรื่องเสื้อชั้นในเลย นอนก็หลับสบายดี ตื่นเช้ามาก็เริ่มวันใหม่กันด้วยการกินข้าวเช้า โรงแรม ไซโคกันไปมาเหมือนเดิม แล้วก็พักผ่อน พักผ่อนตอลด ตอนนี้หละ มีคนถามเรื่อง เสื้อแฟชั่นเข้ามา ไม่รู้ว่า จะยังไง วันนี้ก็ยังคงรอเธออยู่ หุหุ แล้วก็เริ่มออกเดินทางกลับกรุงเทพกัน สักประมาณ สิบเอ็ดโมงได้ เช็คเอ้าท์ ปกติ แล้วก็ออกเดินทาง เข้าในรถปั๊บก็เริ่มไซโคกันอย่างจริงจังอีกครั้ง ไปแวะร้านเดอะกลาสเฮ้า บีชฟร้อน กินเค้ก กินกาแฟ อร่อยมาก แต่ราคาก้ใช้ได้อยู่ไม่แพงมาก แต่ก็แพงกว่าอาหารเที่ยงที่เรากำลังจะไปกินมื้อต่อไป หลังจากที่กินเค้กเสร็จ ทั้งๆที่เป็นเวลาเที่ยง เราก็มุ่งหน้าไปกินก๋วยเตี๋ยวไก่แม่ศรีเรือน ไปถึง สะดุดตามาก กับร้านรูปแบบใหม่ ที่ช่างแตกต่างกับเมื่อก่อนมากมาย กินกันไปเยอะ แต่ราคาไม่แพง แต่ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ เสน่ห์ของร้านแบบเมื่อก่อนหายไป ก๋วยเตี๋ยวชามนิดเดียวก็ตั้ง 45บาท แพงจิงจังแต่ก็ถุกกว่าเค้กเมื่อกี๊ กินเสร็จก็มุ่งหน้าไป เอาท์เล้ต ทางผ่านเราก็แวะซื้อของฝากกันแล้ว ไปถึงเอาท์เล็ท ห่วยมาก เดินๆสักพักก็กลับ พอมาถึงแถวบ้านเพื่อน ก็ยังอุตส่าห์แวะ ร้านขนมปังกาแฟ กินกันอีกหนึ่งมื้อก่อนกลับ ขากลับนั่งแท๊กซี่ แมร่ง นิสัยเลว พาไปอ้อมซะ เฮ่อ รู้สึกเกลียดแท๊กซี่มากๆ ไม่รู้ทำไม ขอให้ไม่ต้องมาเจอกันอีกนะ ฉันเกลียดแก
ยังไงก็ฝากร้านเสื้อชั้นในด้วยละกันนะ

อับเว็บกับดาต้าเบส ที่ทำไว้ ขึ้นโอส

ก่อนอื่นแรงบันดาลใจจากการสร้างร้านค้าเสื้อผ้าออนไลน์ ทำให้อยากจะเก็บข้อมูลบราท็อป ไว้ออนไลน์บ้าง :) จ้า
1. หา โอสฟรี ที่ให้เนื้อที่เก็บ file โดยโอสต้องมี database (mysql) ให้ด้วย
2. หาโดเมนฟรี

แล้วก็เริ่มสมัครกันเลย
ตอนนี้ลองใช้ http://www.host-ed.me  เพรามีทั้งสองอย่าง
1 .สมัครเวบ สมัครโดเมน
2. สมัครแล้วให้เข้าไป Cpanel
 2.1 สร้าง mysql database
 2.2 ใช้ PHPmyadmin จัดการ database (จะสร้างเองหรือว่า export มาใช้ก็ได้)

ถึงตอนนี้เราจะมี โดเมน และฐานข้อมูลอยู่บน Host แล้ว
ก็มาถึงการ สร้างเว็บ และ เอาเว็บ page ของเราขึ้นไปบน Host free อันนี้

1. เราก็สร้างเว็บ จะด้วยอะไรก็แล้วแต่เราเลย
2. โหลด โปรแกรม ที่สามารถ ftp กับ server ได้ (ตอนนี้ใช้ FileZilla) (ใช้ file manager ใน cPanel ก็ได้ แต่ไม่ค่อยสะดวก)

เข้า cPanel ไปดูที่ menu FTP เราจะมี username, host ของ FTP อยู่ใ้ห้เอามา connect ผ่าน FileZilla

upload web (เสื้อผ้าแฟชั่น) ของเราไปไว้ ภายใต้ /public_html ทั้งหมด

Remark
Domain ที่เราจดมา ถ้าเราเข้า มันจะมองหา file index.html
เราสามารถ ใช้ .htaccess ชี้ใช้มองที่ file ที่เราต้องการได้
เช่น
# Set the default handler.
DirectoryIndex inventory.php

ฝากร้าน เสื้อชั้นใน แบบมีบราในตัว ด้วยจ้า  แต่ถ้าสนใจเรื่องเกี่ยวกับ เว็บ ดาต้าเบส ก็ถามได้จ้า :)

reset auto increment (mysql)

ALTER TABLE `tablename` AUTO_INCREMENT =1

หรือ เข้าไปลบ ใน phpMyAdmin 
tab operation 
ล่างสุด มี auto_increment

database duplicate

วันนี้มาลองเซท database ใหม่ บนคอมที่บ้าน
1. ลง appserve (2.5.10 ก็พอ 2.6 ไม่ support อะไรสักอย่าง จำไม่ได้)
2. ดู database เก่ามา  ยังไงก็ได้ จะ copy folderจาก folder mysql/data มาจากเครื่องเก่า หรือจะเข้า phpmyadmin แล้ว export file มาเป็น .mysql ก็ได้
3. ดูดเว็บที่เขียนไว้มา
4. เอาข้อมูล ไปไว้ที่ของมัน ใน appserve folder  (mysql ที่ mysql/data, หรือ เข้า phpmyadmin แล้ว import .sql เข้าไป ส่วน web ก็ copy ไปไว้ที่ folder www)
5. ไม่มีละ เรียบร้อย ลองเข้า web ได้ โดย พิมพ์ localhost/xxx/xxx.php

note 
ตอนลง appserve มันบังคับให้ตั้ง password root จำให้ได้หละ แล้วมาเปลี่ยนทีหลัง

คำสั่ง ไว้ copy อิอิ
update user set password=PASSWORD("NEW-ROOT-PASSWORD") where User='root';

 ฝากร้านขาย บราท็อป Bratop เสื้อชั้นใน เสื้อสายเดี่ยว แบบมีบราในตัว เสื้อผ้าแฟชั่น ชุดเดรส ชุดทำงาน ชุดออกงาน กางเกงซับใน ทุกแบบ ทุกสไตล์ ไม่ตกเทรนด์ ด้วยจ้า :)

เสื้อชั้นใน

ส่วนของการเขียบเว็บ ก็ใช้ dreamweaver เขียน PHP
                  วิธีเซท site ก็

 จัดการ database ใช้ Navicat (เพราะง่ายสุดสุด)   

เหนื่อยแต่อารมณ์ดี

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาอับบล็อกเลย เหนื่อย ไม่ค่อยสบาย ปวดท้อง ไปเที่ยวอูยสารพัด ความเหนื่อยเกิดจากการทำงาน ที่ต้องคอยสอนน้องใหม่ๆที่เข้ามารับช่วง ที่หัวหน้าเค้าไม่สอนลูกน้องกันซะเลลย เราทำงานด้วย ซวยสุดสุด ขายของ ขายเสื้อชั้นในน่สจะดีซะกว่า เราต้องเริ่มมาทำการ spin หรือเปล่าเนี่ย ช่วงนี้ชิวไปนะ ยังหาสินค้าไม่ได้เลย เฉยเกินไปแล้ว ไม่คอ่ยจะเกียกตะกายเท่าไหร่ เหนื่อยงานมาแล้วอยากพักบ้างไรบ้าง ช่วงนี้ เราเริ่มรู้แล้วหละ ว่าเราชอบทำอะไร เราชอบเขียนโปรแกรม สนุกๆทำแล้วสนุกดี หยุดไม่อยู่เลยทีเดียว เราจะไปขายของได้หรือเนี่ย ตอนนี้เราเอง เหนื่อยเกินไป ขายของก็เหนื่อยนะ ตอนนี้กำลังศึกษาการเอา database web ที่เขียนไว้ ขึ้น host ฟรี ไว้จะมาอับเดท เก็บไว้ใน blog เพื่อที่จะเก็บไว้อ่าน วันหลังทำ อะไร ขายอะไร เสื้อชั้นในกี่ชุด จะได้จำได้ เดี๋ยวไปจั่วไว้ดีกว่า พรุ่งนี้จะได้เขียนตอนที่เราทำงานดีกว่า สบายๆ อย่าได้สนใจอะไรมาก ว่างอยู่แล้ว รีพอร์ทก็ทำเสร็จแล้ว เสื้อผ้า ก็พร้อมขาย ถ้าทำ ดาต้าเบสอันนี้เสร็จนะ สบายเลยทีเดียว เราจะได้ ขายของสบายๆ อย่าไปแคร์ว่า งานที่โรงงานจะทำอะไรต่อไป ตอนนี้ก็รอโบนัส ยื่น จบเลย เดือนหน้า นี่หละ แต่ตอนนี้เราไม่บอกใครหรอก เค้าจะทำอะไรก็ทำไป เราเองก็สบายๆ ทำงานตามหน้าที่ เราเต็มที่นะ แต่ว่า ก็แล้วแต่ระบบห่วยๆ ที่เราต้องอดทน ถ้าเราทำงาน เป็น เจ้าของกิจการขายเสื้อผ้า เราเองก็อาจจะห่วยแบบนั้ยเหมือนกัน 555 แต่เราก็ด่าตัวเราเององกร์เราไม่ต้องใหญ่ ทำแล้วสบายใจก็พอ มีรายได้เท่ากับตอนนี้เราก็อยู่ได้แล้ว เหลือเวลาให้น้องๆ เราต้องกลับมาดูแลครอบคัวบ้าง แต่ยังไง เราเองก็ยังงง ว่าเราจะทำอย่างไรกับเจ้ดีหวะ แกจะทำอะไร ให้ช่วยขายของ ขายบราท็อปหรือ ก็ได้นะ ให้รับผิดชอบง่ายๆไป เดี๋ยวเราไปขายอะไรดีหละ ต้องหาหนทางทำมาหากินให้ได้ เราต้องสู้ ถ้าเราหมดตัวแล้ว เราถึงจะมีแรงหรอ ไม่ใช่หรอก นิสัยเราไม่ใช่อย่างนั้น แต่เราว่า เราเริ่มไม่เหมาะกับการขายของออนไลน์ เราออกไปเขียนโปรแกรมขายดีกว่า 555 แต่ใครจะมาจ้าง เค้าก็ไปจ้างมืออาชีพดิ ตอนนี้เราแค่ทำสนุกๆ ไม่มีความรู้อะไรมากมาย หาเอาตาม อินเตอร์เน็ต บ้านๆใครๆก็ทำได้  แล้วเค้าจะมาสนเราทำไมเนอะ
พรุ่งนี้เราจะต้อง เขียนเรื่องการ อับทุกอย่างขึ้น โฮสให้ได้ ห้ามลืมเด็ดขาด วันหลังมาทำจะได้ ทำได้ ไม่ต้องงมนานขนาดนี้ แต่ที่สำคัญ คือ โอสฟรี กับโดเมนฟรี เราต้องหาให้ได้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้จัดให้ ยัไงก็ ฝาก เสื้อชั้นใน ด้วยละกัน :)

น้ำหนาว ไม่ไปไม่เจอเขียด

วันที่ 23 - 24 พ.ย. 2556 กับทริปน้ำหนาว ที่รู้สึกเฉยๆจริงๆ ไม่รู้เลย ว่าจะรู้สึกยังไง เหมือนไปหนาว แล้วก็กลับ
เริ่มต้นทริปจากการรอน้องมารับ บอกว่า อย่าเกิน 7 โมง แต่ก็มาเกิน แต่ไม่เยอะ พอรับได้ แล้วก็ไปเติมน้ำมันกันที่พระอินทร์ เติมไป 1800 บาท ก็เป็นน้ำมันของน้องมันไปแต่ก็ไม่รู้ยังไง
แล้วก็มุ่งหน้าสู่น้ำหนาว จุดหมายแรกที่ต้้งใจไว้คือ ไก่ย่างวิเชียร แต่ทุกคนดันหลับ น้องคนขับเลยขับเลยไปซะงั๊น แล้วก็เลยไป จอดปัีมเข้าก้องน้ำ น้าก็ซื้อข้าวเหนียวมา ก็เลยกินกันไป แก้หิว พอถึงโลตัสเพชรบูณร์ เข้าไปหาซื้อของไปทำอะไรกินกัน ลองมองๆเสื้อผ้า  เสื้อชั้นใน ก็มีเยอะนะ  แต่ไม่ค่อยแนว หุหุ ก็ซื้อของกันไป พอสุดท้ายจะไปซื้อเครื่องดื่ม อ้าว ไม่ขายซะงั๊น วันเลือกตั้ง ก็เลยเดี๋ยวค่อยออกไปหากัน ออกมาก็ขับไปตามทาง ก็เจอร้าน ซื้อเสร็จก็มุ่งหน้า เข้าอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว จ่ายค่าเข้า ค่าบริการ เข้าถึงก็เลือกที่กางเต้นท์ จัดที่พัก ปูเสื่อ แล้วก็เริ่มย่างๆ หมูย่าง ย่างกันตั้งแต่บ่าย แล้วเราก็นั่งนั่งนอนนอน กินข้าวเย็นกัน

ไม่ไหวละ ง่วงเหลือเกิิน
ยังไงก็ฝาก เสื้อชั้นใน ด้วยนะคะ :)

น้ำหนาวทริป วันพรุ่งนี้

พรุ่งนี้แล้ว จะได้ไปเที่ยวที่ที่ยังไม่เคยไป อุทยานแห่งชาติน้ําหนาว จ.เพชรบูรณ์ เคยผ่าน แล้วก็จะไปกัน แต่ช่วงนั้นทำไมชวนใครก็ไม่มีใครไปเลย แต่คราวนี้น่าแปลกใจ ชวนปุ๊บๆไปปั๊บ แปลกมากมาก แต่เราก็ไป อยากไปมานานแล้ว แล้วไม่รู้จะมาขายเสื้อได้หรือเปล่า ชุดชั้นใน ของเรา ตอนนี้เราต้องเลือกระหว่างเสื้อชั้นใน กับชุดชั้นใน บราท็อป หรือไม่ก็ กางเกงซับใน วันนี้ขายเสื้อบราท็อปได้ชุดใหญ่ หึหึ ชุดเดรสได้อีก ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว ตอนนี้กลับมานั่่งชิวดูละคร แต่รู้สึกว่า ไม่สนุกอ่ะ เยอะเกินไป ตอนอ่านในหนังสือสนุกกว่าป่ะ อิทธิฤทธ์ เยอะเกืน ไม่ไหว แต่ก็ดูหนะ ชอบดารา เราเองก็บ้าพอกัน พรุ่งนี้จะไปเที่ยวยังไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุกเลย ตื่นกี่โมงดี เหมือนไปทำงานเลยอ่ะ แต่เราเตรียมของไว้หมดแล้วทุกอย่าง เหลือ ชาร์ตแบตโทรศัพท์ ต้องประหยัดไว้ ห้ามใช้เยอะ ไม่รู้ว่า น้องที่ไปด้วยจะมีที่ชาร์ตให้หรือเปล่า แต่ยังไง เอสสอง เราก็มีแบตสำรองอยู่แล้ว แต่ไอ้เครื่องที่ขายเสื้อชั้นใน มันไม่ได้มีแบตสำรองอะดิ เหอเหอ ต้องเอาที่ชาร์ตไป หรือต้องมีให้ได้
วันนี้มีเรื่องเม้าอีกแล้ว ตอนไปกืนข้าวเที่ยง เพื่อนบ่นว่าอยากกินเกาเหลา ไอ้น้องคนนั้นก็อยากกิน เพื่อนเลยบอกว่าไปเอาสิ เดี๋ยวเอาข้าวให้ เอาให้เสร็จยังกลัวไม่อิ่ม แต่ว่า พอมันเอาเกาหลามา มันกินคนเดียว 555 สมน้ำหน้าคุณเพื่อน ใจดีกับมันมากเกินไป เราเองก็เหมือนกัน ต้องเจ็บเอง พออารมณ์เห็นแก่ตัวมันมาก็เลยไม่อยากทำอะไรให้ ต่อไปนี้ตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะไม่กินอะไรของมันอีก จะไม่เข้าใกล้เลยทีเดียว คุยแต่เรื่องงานกับขาย เสื้อชั้นในดี ตัดสินใจได้ละ เอาเสื้อชั้นในดีกว่า เหมาะกับเสื้อมากกว่า ต่อไปจะมีเลกกิ้งด้วยดีกว่า แต่หาข้อมูลดูแล้วไม่ไหว คนขายเยอะเหลือเกิน ไม่สู้ดีกว่า เราทำของเราแค่นี้ไปก่อน เราไม่โลภมากหรอก เอาแค่เดือนละเท่ากับที่ทำงานประจำก็หรูแล้ว กินข้าวบ้าน ค่าหอไม่ต้องจ่าย สบายจะตาย ลำบากตอนนี้สบายตอนหน้า แต่มีเรื่องประหลาด เพื่อนเราคนนึง บอกว่า เดี๋ยวก็ตายแล้ว ใช้ตังไปเหอะ ทำงานให้ได้เงินเยอะๆเพื่อนที่จะได้ซื้อของเยอะๆ ให้ใช้เงินแล้วกลุ้มแทน ไม่มีตังเก็บมีแต่หนี้ หรือเปล่า เอาตังมากจากไหนมากมายหว่า เรียนก็เยอะ จบก็สูง ตะเกียกตะตายเพื่อนให้มีเงินมาใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ต้องมาขอตังเพื่อน ทีละนิดหน่อย ดูน่าเกลียดมาก มาขายของอย่าเราดีกว่า เราฝากด้วยนะ เสื้อชั้นใน ของเรา ดีที่สุด

วันแสนน่าเบื่อ

วันนี้น่าเบื่อ น่าเบื่อ จริงจัง ไม่รู้แล้ว ทำไมเราถึงมีแต่ความหวังร้ายให้กับคนคนนี้นะ เราจะทำอย่างไรเนี่น หนีปัญหาหรือ ไม่นะ เราก็สู้อยู่ แต่เราเบื่อกับการที่น้องเค้าช่างแสนแกรียน ช่างเถียงเก่ง น่ารำคาญเหลือเกิน อยากกำจัดพลังงานลบนี้ออกไปจิงๆ คนอื่นทีไม่ใช่หัวหน้า ก็คงรู้สึกสนุกดี กับการอยากจะเอาชนะเด็กคนนี้ แต่เราปล่อยเค้าไปเถอะ เราไม่อยากชนะมันหรอก เกรียนเกินไป มาขายเสื้อชั้นในดีกว่า ชุดชั้นในราคาถูกของเราดีทีสุด เราต้องพยายามมากๆกับการทำสิ่งนี้ทุกวัน เราไม่สนุกกับมันเลย แต่เราทำงานตอนนี้เราก็ไม่สนุกนะ เหนื่อยใจ ทำงานอะไรก็ไม่รู้ น่าเบื่อ ไม่มีความสนุกเลย สู้มาขายบราท็อปไม่ได้ ตอนนี้เราเองก็อยากจะเปลี่ยนด้วย ขายอะไรดี ยังคืดไม่ออก แต่เราก็ไม่อิจฉาคนอื่นนะเค้าพยายามกันมากแล้ว แต่การทำธุรกิจ มันเหนื่อยจริงๆ เราเองไม่รู้อะไร แต่ก๋อยากจะทำ ทำแล้วก็เหนื่อย ไม่ได้ใช้วิชาที่เรียนมาตั้งนานเลย ตอนนี้ก็ทำอะไรเนี่ย จะสนุกหรือเปล่า บอกเลยการขายของ
ไม่สนุกเลย เหนื่อยมาก อยากอยู่บ้านเฉยๆบ้าง เราก็เหนื่อยมาเยอะแล้วนะ ทำไม ไม่คิดกันบ้าง อย่างบางคน ตอนนี้อยู่บ้าน ทำไรเนี่ย แต่ก็ป่วยอะนะ จะให่ไปทำอะไรได้ เราเองก็ไม่รู้สิ ขายของหรอ เริ่มไม่แน่ใจ อยากจะได้เงินเยอะ แต่ก็ไม่มีความชำนาญ แค่ขายบราท็อป เราเองยังมึนๆ อยากจะเริ่มอะไรใหม่ๆ ก็ไม่รู้ ยังจับทางไม่ถูก เสื้อตัวใหญ่ก็ยังส่งกลับคืนมา ใส่ไม่ได้ซะงั๊น งงเลย ชุดเดรสก็ไม่มีคนซื้อเลย เฮ่อเหนื่อย เพราะเรามีแต่พลังงานลบหรือเปล่านะ เราสวดมนต์ให้ไอ้น้องนี่ทุกวันดีกว่า จะพยายามที่สุด ให้หลุดพ้นไปจากมันซะที เราเองเกลียดมันตั้งแต่มันตัวเหม็นอ่ะ แล้วก็ไอ้ความไม่มีน้ำใจอีก ไม่เคยเลย ที่จะมีน้ำใจให้คนอื่น แล้วเราเองหละ จะว่าไปก็ใช่ พ่อแม่เค้ายังไมาสั่งสอน มันน่าเกลียดมาก ต่อไปนี้อย่าหวังว่าเราจะเลี้ยงอะไรมันอีก กินข้าวโรงงานทุกวัน เราจะไม่ออกตังอะไรให้เด็ดขาด ขนมก็อย่าหวังมากินของเรา เชอะ การที่เราไปขอมันชิม เหมือนไปขอทานเลย สอง สามครั้งก็รู้สึกได้ว่า อยากก็ซื้อเอง ไม่เหมือนน้องอีกคน มีอะไรก็มาแบ่งตลอด เราเองไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย แล้วคนที่าเราสนิท ก็อยากจะเข้าใกล้เค้าเอาเหอะ อย่าหวังจากเราเลย ไม่มีอีกแล้ว คนไม่มีน้ำใจ ไม่เคยคิดจะช่วยเหลือคนอื่น ไม่เคยเลยจริงๆ เห็นเรายกของยังไม่ช่วยเลย เด็กนะเนี่ย ต้องสั่ง พ่อแม่ไม่สั่งสอน วันนี้มีแต่พลังงานลบออกมาทั้งนั้น เราขอแค่ช่วงนี้หละ หลังจากนี้ไป จบกัน จะไม่มีคุยกันนอกจากเรื่องงานอีกแล้ว ช่างมัน มาขายเสื้อ ชุดชั้นในของเราดีกว่า :)

เที่ยวเมืองไทย จะไปต้องเริ่ม ทริปน้ำหนาว 23-24 Nov 13

กลับมาอีกครั้งกับ ทริป เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่ ... (ต้องไปก่อนแล้ว ค่อยตั้งได้)
จากการไปมาหลากหลายทริปมาก มีอยู่ครั้งนึง ไปงานพี่ไก่ บวชหรือแต่งหว่า จำไม่ได้
ครั้งนั้น กลับจากชัยภูมิ มี GPS แต่ก็ยังคงหลงทางอยู่ดี จะกลับบ้าน แต่ดันวนไปผ่านน้ำหนาวซะงั๊น ทางก็ช่างมีแต่ป่าเขา เงียบเหงาเหลือเกิน  แล้วก็ได้พบทางเข้าซะงั๊น แต่เราต้องกลับแล้ว ทำให้เราไม่ได้แวะเข้าไป เพราะรู้สึกเหนื่อยล้าเหลือเกิน ไม่รู้ว่า เราจะอยู่แบบนี้ไปดีอีกนานเท่าไหร่ แต่ว่า เราก็จะออกไปบายของอยู่ดี เสื้อชั้นในราคาถูก หรือเปล่าหว่า จะนับบราท็อปเป็นอย่างนั้นก็ได้ แต่วาไม่ใช่  เสื้อชั้นในตะขอหน้า อ่ะดิ งั๊นเอาเป็นว่า เปลี่ยนเลยนะ สบายๆ ไว้ไปเที่ยวกลับมาจะมาเล่าให้ฟังนะ แต่วันนี้เล่าถึงความหลังดีกว่า ป.ล. ทริปนี้ มีคนที่เราไม่อยากให้ไปด้วย และอยากให้ไปด้วย ก็เบื่อหน้ามันอ่ะ วันหยุด ขอไม่ต้องเห็นหน้าบ้างนะ หุหุ
เล่าถึงความหลัง ก่อนที่เราจะมาขาย เสื้อชั้นใน ก็ทำงานบริษัทนี้มานาน มีช่วงพีคพีคอยู่เยอะ ได้ไปเทรนญึ่ปุ่นก็ตังหลายครั้งนะ แต่พอหัวหน้าสุดที่รักออกไปก็น่าเบื่อ ดักดาน แต่ตอนนี้เราจะไม่ทำอย่างนั้นแล้ว เราต้องการความเป็นอิสระ ชีวิตนอกคอมฟอร์ทโซนบ้าง มีเสี่ยงบ้างไรบ้าง แต่ก็อยากกลับไปดูแลแม่อยู่เลย คราวนี้จะเป็นอย่างไร แล้วก็อยากจะวกกลับเข้ามา เด็กสมัยนี้ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย รับปากไม่เป็นรับปากอีกต่างหาก แต่ก็เอาเหอะ เดี๋ยสเราก็ได้หลุดพ้นกันแล้ว เราเองก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ว่างทั้งวัน 555 ชีวิตอันแสนสบาย เหมือนชื่อซอย กำลังจะหมดไป เราต้องขยันๆ ทำร้อยได้ร้อย ตอนนี้อยากรู้ว่า ถ้าเราลาออกเค้าจะรั้งเราไว้หรือเปล้า คงไม่มั๊ง คงอยากจะให้ออกเต็มที่ แล้วเราก็อยากให้น้องมันลาออกด้วยเหมือนกันนะ ตอนนี้ เราเองก็เบื่อเหมือนกัน กับพี่ที่เค้ามาพูดทุกวัน ว่า จะเป็นอย่างไร อนาคตที่ทำงาน ไม่เคยแน่นอน วันนี้กับพรุ่งนี้ เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ไม่เคยมีคำว่า เหมาะสม คิดอยากจะทำอะไรก็ทำ ตอนนี้กลังแล้วหละสิว่า ถ้าเค้าโปรโมทคุนขึ้นไป คุณจะเป็นเหมือนเค้าหรือเปล่า ก็เอาเหอะ ถ้ามันลำบากมาก ก็มาขายบราท็อปกับเรามา เราอยากจะรวยอยู่แล้ว 555
เราต้องตั้งใจอย่างมาก แต่ก็จะไม่ละทิ้งความเป็นวิศวกร เราต้องเอามันมาปรับใช้กับงานขายของของเราให้ได้ ต้องทำ database ให้สำเร็จ แล้วเราก็จะทำงานสบายขึ้นในอนาคตเลย เราต้องเอา data มาคำนวน ตอนนี้ยังคิืดไม่ได้ แต่ว่า พรุ่งนี้สำเร็จแน่
แต่ยังไงก็ฝาก เสื้อชั้นในด้วยนะคะ :)

วันลอยกระทง หลงทาง

วันนี้ไม่มีเรื่องราวอะไรมาอับเดทเลย เป็นวันที่เงียบเหงาอีกหนึ่งวัน คนเรายิ่งโต ยิ่งเข้าใจอะไรยาก
อย่างเช่น วันนี้ วันลอยกระทง ก็ไม่เห็นอยากออกไปเที่ยวเล่น แต่ทำไม คนอื่นเค้าออกไปกันเยอะจัง หรือว่าเราเป็นโรคอะไร โรคที่รู้แล้วหละ ว่าไปขอขมาพระแม่คงคาโดยการลอยกระทง มันไร้สาระสิ้นดี หรือมันเป็นแค่ความคิดของเรา ก็จริงๆแล้ว ก็รู้ๆกันอยู่ป่ะ ว่าลอยกระทงเสร็จ น้ำเน่า เอาเงินไปลอยน้ำ เอาเงินไปซื้อพลูมาจุด ก็เหมือนกับเอาเงินไปเผา แต่เค้าก็จัดงานกันไปเพื่อความสนุกสนาน เมื่อก่อนเราเองก็อยากออกไปเที่ยวเล่นกับเพื่อน หรือว่าเราจะแก่แล้ว เหอๆ ไม่อยากไปไหนเบย แต่ก็รู้สึกหดหู่ ตอนนี้ไม่มีใครมาทำให้เรารู้สึกดีๆได้เลย น่าเบื่อจริง หรือว่า เราเห็นแก่ตัวเกินไป มองอะไร ไม่เผื่อคนอื่น แต่เราคิดว่าเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนะ
เราขายของ เสื้อผ้า บราท็อป เราก็มั่นใจว่าเราขายของดีให้กับทุกคน เราต้องเชื่อมั่นในสินค้าของเรา ซึ่งเราเองก็ใส่อยู่ ไม่ได้ขายให้แต่คนอื่น เราใส่แล้วก็ชอบ สบายดีจัง ปกติต้องใส่หลายชั้น นี่ก็ใส่แค่บราท็อปตัวเดียว แล้วก็เสื้อเลย ไม่ต้อง เสื้อชั้นใน เสื้อทับ สามชั้นแล้ว อิอิ

มาบ่นเรื่องน้องที่ทำงานต่อดีกว่า เด้กสมัยนี้เห็นแก่ตัวจัง ซื้อของมาก็กินคนเดียว ไม่เคยคิดจะแบ่ง เราไม่ได้เคยอยากจะกินของมันเลยนะ แต่ก็หลายครั้งแล้ว กินแต่ของคนอื่น ไม่เคยแม้แต่จะคิดซื้อมาให้คนอื่นกินเลย คือรู้ว่าน้องเค้าไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่ก็นะ เรามันเห็นแล้วขัดใจนี่หน่า เอาหละ บ่นแค่นี้พอ

มานั่งนึกนึกถึงอนาคตอันไกล หรือใกล้ดีนะ ตอนนี้เห็นแม่ แค่สะดุดขาตัวเอง เกือบล้ม กระดูกแตกซะงั๊น งงเลย ไม่ได้สะดุดอะไรมาก ไม่ล้มด้วย ตอนนี้ใส่เฝือกแข็ง ขาเดี้ยงกันไป เลยกลับมานั่งนึกๆดูว่า อีกหน่อย ถ้าแม่กับพ่อเดินขึ้นข้างบนไม่ไหว เราจะยังไง ต้องให้อยู่ข้างล่าง เราต้องปรับเปลี่ยนข้างล่างให้อยู่ได้ ต้องดูแลพ่อแม่ เช็ดขึ้เช็ดฉี่หรือเปล่า ยังไม่รู้ได้ แต่ถ้าไม่เป็นอย่างนี้ก็ดี จะพูดแบบเห็นแก่ตัวก็ได้ เราเองก็ไม่ได้อยากทำให้ใครทั้งนั้น และก็ไม่เคยทำด้วย เจ้ก็จะไหวหรือเปล่านะ เจ้เองก็คงไม่อยากทำ

เราก็จะขายของขายเสื้อผ้า กะเป๋า บราท็อป ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องหักโหมมาก ต้องพาแม่ไปออกกำลังกาย ให้แข็งแรง พ่อเองเราก็ไม่ค่อยห่วงมาก เพราะแกดูแลตัวเองดีอยู่แล้ว ให้กินของดีดีก็พอ พ่อ ยังไงก็ไปเจอเพื่อนๆบ่อยๆ ก็คงเห็นอะไรเยอะ แต่แม่ ฟังแต่อาอี๊ น่าเบื่อ ยังไงก็ฝาก ร้าน ฝาก บราท็อปด้วยค่า

Godaddy code 7.99USD กับปัญหาการจด โดเมน โดยใช้คูปอง

Place promo code gd31145c in your cart when you order to save!


บางทีการ จดโดเมนกับ Godaddy ก็เกิดปัญหาจากการใช้ code มากมาย
รวบรวมที่เคยเจอมา คือ

1. จ่ายเงินไม่ผ่าน
สาเหตุคือ Code ใช้ไม่ได้
วิธีการแก้ปัญหาคือ ไปเอามันออกซะ หาใหม่ด่วน

2. ปัญหาคือจ่ายเงินผ่านไปแล้วสองวันมา ยกเลิก โดเมนเราซะ ไม่มีสาเหตุ
งงอ่ะสิ โดนกันเยอะ
สาเหตุยังไม่รู้ว่า เพราะอะไร แต่น่าเกิดจาก Code ที่ใช้ อีกเช่นกัน
หวาดระแวงขึ้นมาเลยทีเดียว ถ้าเอาไปใช้แล้วโดนยกเลิก
แถมยังขอจดใหม่ตอนนั้นไม่ได้อีก 555
วิธีการแก้ปัญหา ก็คือ เมลล์ไปบอก support เค้า ว่าเราไม่อยากยกเลิก เค้าจะขอ ให้เราตอบ

• Your four digit support PIN on the account for verification purposes.


• The last four digits of the payment method already on file that you would like billed, as indicated within your account under 'Credit Card & Payment Info'.


• The specific item(s) that are to be purchased as listed in your shopping cart.


• The length of time for which you would like us to purchase the item(s) as listed in your shopping cart.


• An acknowledgment that your card will be charged ฿xxx.xxx THB


• Your confirmation that you have read and agree to our 'Universal Terms of Serviceand Domain Registration Agreement.'

แล้วเราก็ตอบไป แต่ในที่สุด เค้าก็เมลล์กลับมาบอกว่า
Upon further review, it appears that the domain was not recovered in time, however it appears to be available now for purchase.  At this time, please enter your domain on the GoDaddy website from the Find a domain box as the top of the page and proceed through the purchase process.

เอิ่ม แล้วจะให้ตรูตอบไปเพื่ออะไรเนี่ย

แล้วเราก็สามารถเข้าไป จดใหม่ได้ domain เราจะ available ทันที 555

แต่ตอนนี้รู้สึกสยองกับการใช้ code มั่วๆ ที่หามาแล้ว
ถ้าวันหลังมีปัญหาอะไรจะมา อับเดทกันอีกจ้า  ยังไงก็ฝาก บราท็อป ด้วยนะจ๊ะ

มาต่ออีกนิดนึง เดี๋ยวจะหาว่าขายของ ขายบราท็อป ไม่เกี่ยวกัน แต่ถ้าใครได้เผลอมาอ่าน กยากได้ บราท็อป ก็ซือ้เค้าสีหน่อยนะ


แล้วก็ หลังจาก โดเมน ว่างปุ๊บ เราก็ จะขอ จดใหม่ซะหน่อย
เอ้า เข้าทำตามขั้นตอนปกติ ใช้คูปองที่หามาได้เยอะแยะ (อีกแล้ว 555 ไม่เข็ด เห็นแกของถูก)
จ่ายตังค์ด้วยบัตรเครดิตไม่ได้คร้าบบบ ตามข้อความเลย เลยเมลล์ไปหาเค้า

now if I use the coupon, I can't pay after proceed to check out "You have no payment methods, please call support."

Some coupons, Have only Moneybookers and paypal.

และแล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า

After reviewing your account I see that sue to account history you payment options are limited to the provided payment option. After you have completed a few orders with the available payment option you can request to have your account reviewed and have the limitation removed. 

เอ่อ เอาเหอะ ยังไง ก็จ่าย paypal ก้ได้ฟระ เฮ่อ  พอละ กับงานนี้ ไว้มีไรจะมาอับเดทอีก 

ฝากของที่ขายด้วยนะจ๊ะ บราท็อป

อนืจจัง

ฃีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอนเนอะ วันนี้คิดขึ้นมาได้ว่า เรามีฃีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกันแน่ ยังคงอยู่ ทำงานก็อยากได้ เงิน พองานเยอะก็เบื่อ แล้วก็ไม่อยากทำงาน แต่ก็ทำทำไป เพราะอยากได้เงิน

คนเราก็แบบนี้หละ ไม่รู้จักพอ ตั้งแต่เกิดมา คนดูแล อยากได้นู่นนี่นั่่น ก็จัดหามาให้ ทำให้เด็กเกิดความเคยตัว ไม่รู้จักหน้่าที่ อย่างนี้หละ ที่เค้าเรียกว่า ไม่รับผิดชอบ

การที่เราได้มาพอเจอกับคนรุ่นใหม่ ไม่ได้ทำให้เรา ใหม่และทันสมัยตาม แต่ทำให้เราได้เห็นความเสื่อมที่เรียกว่าเสื่อม เด็กสมัยนี้ไม่รู้จักเด็กผู้ใหญ่ ไม่มีจิตสำนึก และพ่อแม่ไม่สั่งสอน ไม่ปลูกฝังให้เป็นจิตใต้สำนึกด้วย เช่นเวลาไปกินข้าวตามร้านอาหาร ถ้าเราเด็กสุด เราก็ต้องยอมรับ และทำหน้าที่บริการก่อนเลย ตั้งแต่ตักข่้าวจนไปถึงล้างห้องน้ำของครัว ขายของ ขายเสื้อผ้า

เราเองก็ต้องพยายาม ถ้าเราหวังดีกับเด็กคนนั้น เราก็สั่งสอน แต่กลายเป็นว่า เราช่างเป็นคนที่พูดมากเหลือเกิน ไม่ไหวจริงๆ

อย่างเช่นวันนี้ เราได้เจอมากับตัว เรื่องการซื้อของกิน
เพื่อนเราซื้อ กะว่าจะเอามากินกับข้าว แชร์รวมกัน ซึ่งเราเองก็ไม่ได้คิดอะไร หยิบจามาใส่ของที่ซื้อมา วางไว้ตรงกลาง แต่กลายเป็นว่า น้องที่ทำงานคนนั้น เอาถุงที่ตัวเองซื้อมา วางข้างตัว ไม่เทแบ่ง แถมยังเอาจานตัวเองทับไว้ กินช้าวเสร็จก็กินขนม ไม่คิดจะแบ่งใคร เป็นไงหละ เจอแบบนี้ เราเองก็ไม่อยากพูดอะไร อึ้งกันไปตามตามกัน

เพราะฉะนั้น ตอนนี้ เราอย่าไปคิดมากอะไรเกี่ยวกับน้องคนนี้ทั้งนั้น ช่างมัน เราเองก็จะบายจ้าอยู่แล้ว กรุณาอย่าเอาเงินมาล่อเลย ขอร้อง อยู่ไม่ไหวแล้ว ทั้ง ผู้บริหาร ทั้งพี่ทั้งน้อง เราต้องหนีออกมาเองดีกว่า อย่าเอาชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมด ไปจมกับสิ่งเหล่านั้นเลย เค้าขอร้อง แต่พอมองกลับมาที่บ้าน ก็เจอแต่สิ่งที่เราไม่อยากจะเจอ เราต้องพยายาม ต่อไปนี้จะพยามยามคิดบวกเข้าไว้ พลังงานลบมันออกมาเยอะเกินไปแล้ว เราต้องไม่คิดลบกับใครทั้งนั้น เราต้องพยายามคิดบวกับตัวเอง และคนอื่น เราให้เค้าเอาเปรียบก็ถือซะว่าทำบุญทำทาน ให้เจ้ากรรมนายเวรนั่นแหละ อย่าไปคิดมาก สู้ๆ เราต้องทำให้ได้ เราจะขายบราท็อปให้ได้ ล็อตนี้เอาให้หมด  สู้ๆ  เราต้องขายเสื้อผ้า และอื่นๆ ให้เพิ่มขึ้นนะจ๊ะ
เราจะต้องทำให้ได้ เพื่อที่จะหลุดจากวงโคจรอุบากศ์

ยังไงก็ฝากร้านด้วย ที่ร้านขาย บราท็อป ค่า

วิธีการ link instagram กับ facebook fan page (ไม่มีรูปนะจ๊ะ)

เอาแบบง่ายๆกันเลยทีเดียว
บล็อกนี้ สำหรับคนมั่วเก่งโคตรๆ อ่านแล้วทำตาม ได้แน่นอน ไม่ต้องดูรูป 555
เขียนเก็บไว้ วันหลังมาอ่าน ก็ทำได้เลย ไม่ต้องไปถามอากู๋ซ้ำ

ก่อนอื่นก็เข้าไป ที่

- หน้า profile ของเรา ไอคอน ล่างขวาสุด

- เลือก option มุมบนขวาสุด
-เลื่อนลงมาหน่อย เจอ preference/ sharing settimgs
- เลือก facebook
- Share like on facebook ให้เลือก "NO" นะคะ
- มันจะเด้งกลับมาหน้าเดิม เราก็เลือก facebook เข้าไปใหม่
- จะมีให้เลือก page ที่เรา manage ก็เลือกเลย เป็นอันเสร็จสิ้น กระบวนการ

เย่ๆ แล้วก็มาลองทดสอบกันดู ได้จริงๆด้วย

แล้วก็ก็ link ไปที่ twitter tumblr ได้ด้วย โพสครั้งเดียว สบายจริงๆ

ยังไงก็ฝาก บราท็อป ด้วยนะจ๊ะ

การโพสรูป บน instragram บน PC (สำเร็จ)

หลังจากโพส  การโพสรูป บน instagram บน PC (ยังไม่สำเร็จ)
ยังไม่สำเร็จ เนื่องจากคอมที่ใช้วันนั้นเก่าเกิน
เลยได้มาทำกับคอมอีกเครื่อง

Graphic : Intel HD Graphics 400 พร้อมอับเดท driver

โดย check Driver ของการ์ดจอผ่าน --> http://www.intel.com/p/en_US/support/detect (ต้องมี Java ถ้าไม่มีก็โหลด แล้วลงซะ ตามขั้นตอนที่บอกเลย)

แล้วก็ update ตัวล่าสุดที่มี
ลงเสร็จ restart เครื่อง แล้วก็ ลงโปรแกรม Bluestacks
แล้วก็สามารถใช้งานได้ เหมือนแอนดรอย์ปกติ

แล้วเราก็มาโหลด instagram ลงบน เจ้า Bluestacks นี่กันโดย
ไปที่เครื่องหมาย search พิมพ์ instagram แล้วค้นหา แล้วก็ ลง ปกติ ป.ล. มันจะเหมือนมือถือแอนดรอย

แล้วเราก็เปิดเข้าใช้งานตามปกติ
เวลาจะ
โพสรูป ก็ให้เปิดรูปในคอม แล้วก็เอาเม้าคลิกลากเข้าไปที่ Bluestacks จะมีรูปขึ้นว่าเราจะโพสรูปไปที่ไหน เราก็เลือก instagrams มันก็จะให้เราโพส เหมือนปกติเลยค่าาา

บราท็อป

โอ๊ย ง่วงจังง

ว่าจะมา เล่าประสบกานณ์ การเป็นโรงกระเพาะ สักหน่อย เพราะว่าอาการกำเริขขึ้นมา แต่ว่า วันนี้ง่วงฝุดฝุดเบย ทำไงดี ไม่มีทางจะแต่ได้หม
แต่ไม่ไหวจริงๆ ไว้พรุ่งนี้นะ เค้าขอโทษ

การเมือง กับ หุ้น

สองสามวันมานี้ หุ้นตก เม่าทั้งหลายหวาดหวั่น เราเองก็เป็นหนึ่งในเม่า หุหุ แต่ก็ไม่หวั่นเท่าไหร่ เพราะคิดว่า เอาเหอะ เก็บไว้ ตังไม่ได้ใช้อะไร
แต่วันนี้มีมุมมองมาอีกหนึ่ง ในตัวของเราเอง คือ การเมืองกับตลาดหุ้นในปัจจุบัน
ตอนนี้ คนเล่นหุ้นในตลาด เม่าเยอะมาก ไม่ค่อยมีคนสนพื้นฐาน เล่นเหมือนการรพนันเข้าไปทุกที แต่เราก็ยังมีต่างชาติ ที่เข้ามาเล่นในบ้านเรา และมองสถานการณ์ หลายหลายอย่าง ทั้งเศรษฐกิจ และ การเมือง ซึ่งการเล่นแบบนั้น ในมุมมองของเรา คิดว่า ต่างชาติ คงมองทั้งพื้นฐาน และ เล่นทำกำไร มีลูกเล่น ลูกล่อลูกฃนที่ดี ทำให้ เม่าบางคนไม่ไหว อดทนไม่ได้ คัทลอสกันไป บางคนก็ถัวแล้วถัวอีก ก็ล้วแต่สไตล์กันละคร้าบ งานนนี้
แต่ตอนนี้ เรารู้สึกว่า เม่า พวก day trader ยิ่งแย่ ไม่สนใจอไรเลย หุ้นตก เพราะการเมืองกำลังร้อนแรง เทขาย พอ นายกออกมาพูดนิดนึง ตกเยอะหน่อย คนก็ซื้อ หรือช้อนกันนั่นเอง ซึ่ง หุ้น หรือค่าของหุ้นที่แท้จริงแล้ว มันยัง ไม่เลวร้าย หรือ ดีขึ้นมาเลย ทุกคนเล่นจากการคาดเดา ไม่สนใจตัวหุ้นที่แท้จริง เฮ่อ ประหลาดดีแท้

ตอนนี้เราก็ขอฝากร้านขายเสื้อผ้า น่ารักน่ารัก นำเข้ามา บราท็อป ที่เราคิดว่าโอเค เพราะเราเองได้ลองใส่แล้ว นมหนาไปหน่อย ซักจนแบบแล้วน่าจะพอดี ใส่สบายดี ปรับสาย ให้เข้ากับตัว อย่าให้ดึงหรือรั้งเกินไป ใส่สบาย แอบเซ็กซี่ ถ้าอยากให้คุณผู้ชายที่บ้านมีอารมณ์ดี เห็นภรรยาเซ็กซี่ เราขอแนะนำอย่างแรง ใส่แล้ว สุด สุด ไม่ต้องเป็นอันทำอะไร เมี๊ยว เมี๊ยว กันทั้งคืน 555 วิธีใส่ก็ง่าย ใส่จากข้างล่างขึ้นบน แล้วค่อยจัดสายกับนมให้พอดี ไม่ต้องกลัวยืด ของร้านเรา ผ้าดีมาก นุ่มสบายสุดสุด ถ้าไม่ได้ใส่เอง บอกไม่ได้หรอกว่าเป็นไง ผ้าก็ดี ใส่ชอบเลยทีเดียว ขนาดซื้อ ยูนิโคล่มาใส่ ยังไม่สบายขนาดนี้ ยุนิโคล่ มันรัดเกินไป เค้าน่าจะให้เอาไว้ใส่เล่นกีฬา แต่ บราท็อป ที่ร้านเรา ไม่ใช่ ใส่สวย ใส่สบาย วันเบาเบา จะใส่่ตัวเดียว ใส่เที่ยว ใส่นอน ใส่อยู่บ้าน จะใส่ไว้เป็นเสื้อทับ ก็ใส่สบาย ใส่กับชุดเดรส เสื้อ oversize อูย ได้หมดเลยค่าา ยังไงก็ฝากร้านไว้ด้วยจ้า Lovely Story Shop จ้าาา

เริ่่มด้วยเริ่องจริงจัง ไหงจบตรงโฆษนา ร้านตัวเองฟ่าา

รักทุกคน จุ๊ฟจุ๊ฟ สู้สู้ ต้อไป ไม่ต้องรวยถึงร้อยล้าน แค่สิบร้านก็พอแล้ว ให้เวลาตัวเองอีกสิปปี เก็บตังให้ได้ปีละล้าน เดือนละแสน สู้ๆ อย่าท้อ อย่านอน ต้องอึดมาก ต้องอดทนสุดสุด แล้วเราก็จะได้สิ่งที่เราต้องการมา

code ลด 31% ของ godaddy

มี code ของ godaddy มาแจกค่าาา

ตาม link ไปเลย หรือ จะ copy code ไปใส่ (*Have promo) ก็ได้ค่าาา

Use promo code gd31115e  in your cart when you order.

31%* off

Offer expires Sunday, November 10, 2013 at midnight (Mountain Time).

การโพสรูป บน instragram บน PC (ยังไม่สำเร็จ)

วันนี้งง งงกับการเล่น อินสตราแกรมในคอมพิวเตอร์ ตอนแรกเปิดมา login ปกติ แล้วก็เห็น new feed ปกติ แต่พอจะโพสรูป เอ๊ะ ทำไมไม่ได้ เลยไปค้นถามหา อากู๋ ว่าต้องทำอย่างไร เลยจะมาสรุปกันให้อ่านแบบง่ายๆ ไม่ต้องมีรูปอะไร อ่านแล้วเข้าใจเลย หุหุ

ขั้นตอนดังนี้
1. โหลดโปรแกรม Bluestacks --> http://www.bluestacks.com/
2. ลงมันซะ
3. และแแล้วววว คอมสเป็คไม่ถึง แป่ววว เปิดไม่ได้

เฮ่อ
แต่ว่า ถ้าใครลงได้
มันก็จะมี ให้เลือก เหมือน app store หรือ play store ก็ใครใช้อะไรในมือถือ มันก็คือๆกันแหละจ้า

สรุปเบย ว่า Bluestacks เป็นโปรแกรม sim มือถือ บน PC นั่นเองจ้าาา

ยังไงก็ฝาก บราท็อป ด้วยนะคะ :0 เกี่ยวกันมะเนี่ย หุหุ

เพิ่มอันดับ

ต่อไปนี้เปลี่ยนอันดับอีกแล้ว ดีจัง เราอยากจะทำให้ไปถึงอันดับหนึ่งเลยทีเดียว แต่ตอนนี้ต้องคิดอีกนิดนึง ว่าจะอะไรดี เสื้อสายเดี่ยว เสื้อกล้าม บรา เสื้อทับ ชุดชั้นใน หรืออะไรดีนะ เดี๋ยวต้องไปคิดอีกนิดนึง ต้องไปให้ถึงให้ได้ อิอิ

วันนี้ไม่ได้ทำอะไรเลย นั่งดู การ์ตูน แอนนิเมะของญี่ปุ่น สนุกดี น่าติดตาม ดูไปแล้ว เหลืออีกสามตอนเท่านั้น โหลดมาแล้ว ถึงแม้จะลืมคัดลอกมาจากที่ทำงาน ตอนนี้ไม่ทำงานทั้งนั้น ต้องการลาออกอย่างเดียว ให้น้องทำงาน อย่างเดียว ตอนนี้ ทำงานเองได้แล้ว เราสบาบ เหลือแค่เรื่อง คิด วิเคราะห์ และ แยกแยะ ซึ่งน้องอาจทำได้ดีกว่าเราก็ได้ แต่มีหลายเรื่องที่เราไม่เข้าใจว่า น้องทำไมงกกันจัง หรือไม่รู้ตัวว่า ตัวเองต้องออกบ้าง ไม่ใช่ให้พี่เลี้ยงอย่างเดียว ไม่ได้พิมพ์แบงค์เองนะคะ ทำงาน แลกเงินมาเหมือนกัน แล้วก็น้องๆ ลูกน้อง หรือ ช่าง เราให้เค้าทำงานให้ แต่เราม่เคยมีน้ำใจกับเค้าเลย งกเกินไปแล้ว ขนมนิดหน่อย ไม่แพงหรอก แต่เอาตังไปซื้อหวย กินเหล้าได้ เรื่องแค่นี้คิดกันไม่ได้ เราไม่ว่าอะไรหรอก แต่ก็นะ เห็นแล้วมันขัดหูขัดตา วันนี้เลยบังคับเลี้ยงน้ำไปเลย สมน้ำหน้า เงินแค่ไม่กี่บาทเราก็ทำไปไม่ได้คิดอะไร แต่พอบ่อยเข้า มันก็เกินไปหน่อยนะคะ รับไม่ได้จริงจริง แต่ว่า เราเองก็กวนตีนเหมือนกันนะ ตอนนี้ปล่อยทุกสิ่งอย่าง ให้ลอยไป ไม่ต้องใส่ใจมาก อย่าไปแคร์อะไรมาก เดี๋ยวก็ออกมาขายของแล้ว เสื้อผ้า ขายยากนิดนึง แต่ก็สนุกดี อย่าไปสนใจ ลุยเข้าไป อยากได้เงินก็ต้องพยายาม เรามีวิชาความรู้ แต่เราต้องมาทำแบบนี้ คนอื่นคงคิดนะ แต่ยังไงให้เราไปเป็นลุกจ้างอีก เราก็ไม่เอาหรอก เบื่อเหลือเกิน ถ้าเป็นลูกจ้าง ก็ทำแบบนี้ที่นี่ตลอดไปก็ได้ ได้เงินงานไม่ต้อง ให้น้องทำ ตัวเอง รีวิวอย่างเดียว แต่ยังไงก็ออกนะฮะ ไม่สนอยู่แล้ว เบื่อผู้บริหาร ไปบริหารเองดีกว่า อย่าให้ใครมาว่าได้ ว่าเราทำงานไม่ดี ถ้าเราออกมาแล้วเราก็มีทายาทไว้ให้เค้าแล้ว ทำงานได้ทุกอย่าง ถูกเทรนมาทุกอย่าง แม้กระทั่งการไปต่อสู้กับคนอื่น ถ้าเราออกแล้วยังอยู่ไม่ได้อีก ก็ลาออกไปเถอะ หุหุ น่าเบื่อเกิน ทำงานเฉื่อยเกินไป กระตุ้นแล้ว ต้องมีไฟออกมาจากตัวมันด้วย ไม่งั็นกระตุ้นอย่างเดียว ตายซิคะ ตอไปนี้เราจะทำ สลับกับ วันเว้นวันดีกว่า เหนือยและ ทำ แค่นี้พอ ส่วนของน้องก็ อาทิตย์ละครั้ง ทุกวันเสาร์ จะทำแค่หนึ่งคำทุกวัน เพราะฉะนั้น ต้องแบ่งเวลาให้ดี ทำให้ได้นะจ๊ะ สู้ สู้

เสื้อสายเดี่ยว

ในที่สุด เย่

โย่วโย่ว วันนี้ อันดับเก้าแล้วคร้าบ ดีใจฝุดฝุด เนื่องจากอาทิตย์นี้ป่าวยจิงจัง กินยาโรคกระเพาะ ไปเยอะ ปวดท้องก็เยอะ แต่ว่า วันนี้ได้เห็นสิ่งที่น่ายินดีสุดสุด ก็เลยหายหมด ไม่ว่าจะเป็นโรคอะไร เตรียมรับมือเลยทีเดียว ว่าของจะขายได้เยอะฝุดฝุด หุหุ

สองวันนี้ไม่ได้มาอับบล็อคจริงจัง เพราะว่า งานเข้านะ ช่วงนี้ที่ทำงานแย่มาก สถานการณ์ รับมือแทบไม่ไหว ตอนนี้ไม่อยากเข้าไปเหยียบเลยทีเดียว แต่ก็มีเรื่องตลกเยอะ อำนาจเงินเปลี่ยนคนได้เนอะจริงๆ เมื่อก่อนมีพี่คนนึง ต่อต้านมาก เพราะเค้าคิดเงินให้ผิด แต่ตอนนี้ วันนี้ พอเค้าจ่ายเงืนให้แล้ว ความที่เคยว่าเค้า อย่างแย่ ตอนนี้ไม่เหลือ กลับมายิ้มแย้ม เข้าหากัน นี่แหละ ที่เค้าเรียก หน้ากกา จริงๆแล้วก็คือผลประโยชน์ทั้งหลายแหล่ คนในที่ทำงานต้องเป็นแบบนี้ด้วยหรอ รับไม่ได้จริงจังเลยทีเดียว เพราะว่า เราทำไม่ได้ รักใครรักจริง เกลียดใครเกลียดจริง แต่ก็ต้องทำ ต้องใส้หน้ากาก ไม่งั๊นจะอยู่ในสังคมแแบนี้ไม่ได้ เราเลยบายจ้ามาขาย บราท็อปดีกว่า หุหุ ชุดเดรส เราก็มีนะ แต่ของพวกนี้มันขึ้นอยู่กับคนเลือก เราเองไม่ใส่ เราก็เลือกไม่ถูกอ่ะ ว่าจะเป็นอย่างไร แต่ของที่เราใช้งานเป็นประจำ อย่างชุดชั้นใน เราก็ต้องรู้สิ ว่า ดีไม่ดีเป็นอย่างไร ของที่เราลือกแล้ว ต้องดีแน่นอน เรามั่นใจ ตอนนี้ขึ้นกับการโปรโมทแล้ว ว่าเราต้องทำยังไง มีวิชาอะไร ขุดออกมาให้หมด เราต้องได้ เพราะว่า อีกสองเดือนเราก็จะไม่มีเงินเดือนแล้ว เราคำนวนแล้ว ถ้าเราไม่เกาะพ่อแม่กิน เราต้องได้อย่างน้อยเดือนละสองหมื่น ไม่งั๊นอยู่ไม่ได้ ถ้าเดือนละสองหมื่นก็วันละ หกร้อยหกสิบเจ็ด แต่เป็นเงื่อนไขที่เราห้ามหยุดทำงานเลย ขนาดงานที่ทำอยู่เรายังคิดแค่ ยี่สิบหกวันทำงานต่อหนึ่งเดือน ก็ต้อง เจ็ดร้อยเจ็ดสิบบาท คิดง่ายดีกว่า ให้เดือนนึงหยุด สี่วัน ขายบราท็อปให้ได้ วันละพันบาท เพราะฉะนั้น ต้องสต็อกของ ไว้ อย่างน้อย ร้อยห้าสิบตัว เอ้ย เยอะจัง แต่ตอนนี้ถ้าเรามานับดู เราเองก็ขายไปได้ หลายตัวแล้วเนอะ แต่ก็ยังไม่พอนะ อดแน่แน่แบบนี้ ต้องใช้ความพยามเพิ่มขึ้นอีกเป็นสิบเท่า ทำ 20 บล็อก เลย สู้ๆ ไว้เราออกปั๊บ เราจะทำเลยทันที ต้องได้ เราต้องทำให้ดีกว่าที่เราทำงานอยู่ทุกวันนี้ให้ได้ การเป็น ซีเนียร์เอ็นจิเนียร์ที่นี่ เราไม่มีความสุขเลย เราต้องต่อสู้กับเรา กับตัวเราเองให้ได้ งานก็ต้องใจแข้งๆ ให้น้องทำเยอะ เราไม่อยู่น้องจะได้ทำได้ คิดเองได้ จะได้มีวันพรุ่งนี้ของเรา
บราท็อป

มาสักนิดสักหน่อนก่อนนอน ตอนนี้ เหนื่อยจัง ต้องเคี่ยวเข็นให้น้องทำงาน เหนื่อยเอง อยากจะไปทำให้แต่ก็เกรงใจ กลัวเราไม่อยู่แล้วทำไรไม่เป็นเลย ตอนนี้ ก็แย่อยู่แล้ว ทำงานช้า ไม่เป็นระเบียบ ทำไปเรื่อย ไม่มีจุดหมาย เราเองต้องให้มันทำให้ได้ เราต้องไไม่ช่วย เราต้องผลักดันให้ทำ เพื่อที่ไม่มีเราน้องจะอญยู่ได้ เราจะไปทำงานอย่างอื่นแล้ว ไปขายของดีกว่า ถ้าไม่ขยันจะโดน น้องว่าป่ะเนี่ย ยังกลัวอยู่ แต่เราก็ไม่เป็นไร ตอนนี้เอาอะไรมาก็ขายได้ ไม่กลัว ไม่มีขาดทุน จะขายกระเป๋า ดีหรือเปล่าน้า ตอนนี้ขายบราท็อปไปก่อน ให้ได้เยอะ เอาเงินมาต่อเงิน ค่อยคิดอะไรที่ใหญ่ขึ้น เอาให้มีรายได้เดือนละ สองหมื่นก็พอก่อน ก็คือต้องขายให่ได้เยอะเยอะ สู่้ แต่ตอนนี้การเขียนบทความมันได้ผลหรือเปล่าเนี่น หรือเราทำน้อยเกินไป ก็จริงนะ เค้าทำกับเป็นสิบญี่สิบ แต่เราทำอันเดียว ยืนยันมาก แต่ก็นะ ทำเยอะก็ไม่ไหว มั่วเกิน ตอนนี้เลยทำแค่นี้แหละ รออออกมาขายเสื้อสายเดี่ยวแบบเต็มตัวก่อนเถอะ เราไม่พลาดหรอก ต้องไปฝึกวิช่ศิลปะให้เยอะเยอะ ตอนนี้ห่่วนเกินจะรับไหว ทำให้ดูมไม่มืออาชีพด้วย แต่ตอนนี้ปวดหัวจังอยากนอนแล้ว ไปนอนดีกว่า ยังไงก็ฝากร้านไว้ในอ้อมอกทุกคนด้วยนะคะ

กลับมาแล้ว

หลังจากหายไปสองวัน ปวดท้องเหลือเกิน โรงคกระเพราะกลับมา กลับมาทำไม เราไม่อยากเป็น ปวดท้องจริง แสนจะทรมาน เราเองก็ไม่อยากจะบอกว่า ไม่ไหว เราล้ม คนอื่นทำไงเนี่ย แต่เราเอง ก็ไม่เท่าไหร่ ตอนนีี้เริ่มดีละ ทำบุญกันเยอะเยอะ อย่าไปคิดมาก สบายใจ ก็คือสุขที่หาได้ยาก แต่เราทำได้ ง่ายง่าย
ช่วงนี้งานเข้า ไม่ค่อยได้ขายของเลย สั่งบราท็อปไปก็รอคอยอยู่ ได้เสาร์นี้แล้วเย่เย่ มีหลายคนกำลังอยากได้เลย เราต้องขยันแล้วหละ ขายได้ เยอะ จะได้มีตังเยอะ มาพอใช้จ่ายแต่ละเดือน ตอนนี้ต้องคำนวนรายได้ก่อน ต้อง มีเงินค่าโทรศัพท์มือถือ เดือนละ สามร้อย สองเครื่องหกร้อย ค่าน้ำไฟ อินเตอร์เน็ต รวมแล้ว น่าจะประมาณสัก สี่พัน ค่ากินอยุ่ก็ อยู่บ้านฟรีไปก่อน ค่ากิน ขอ อาทิตย์ละพัน รวมแล้วก็ เก้าพัน ให้พ่อแม่อีก หมื่นนึง รวมแล้วเดือนนึงต้อง ขายบราท็อปให้ได้เดือนละ สองหมื่นบาท โอ้เย่ ต้องขยันมากเลยทีเดียว ตั้งเป้า ไว้ เราจะได้มีเงิน พออยู่ ตอนนี้ทำงานก็ได้เงินเยอะอยู่ หาเรื่องป่าวเนี่ย ตรู แต่ก็สบายใจกว่าการเป็นคนไร้ค่า อยู่ไปวันวันละกัน เราต้องพยามยามมากๆ ขอเวลา สักห้าปี แล้วจะกลับไปอยู่ต่างจังหวัด ดีกว่า รอวันนั้น ไม่รู่เพื่อนเพื่อนจะเป็นยังไงกันมั่งเนอะ คงเป็น เมเนเจอรืกันหมดแล้ว ตอนนี้เรา พยายาม ที่สุด เพือจะได้ไม่ต้องทำงานอย่างคนไร้คุณค่า ไม่รู้ให้เค้าจ้างอยู่ทำไม เค้า ก็อดทนจ้างเราดีเนอะ น่าจะให้ออกตั้งนานแล้ว จ้างไปนั่งหายใจ จ่ายค่าตัวแพงแพง หุหุ เราเอง ทนไม่ได้หรอก ตอนนี้ก็รอรับโบนัส แล้วก็บายจ้า ไม่คิดจะเติบโตในองค์กรนี้อีกต่อไปแล้ว เราต้องพยายามเปลี่ยนตัวเองให้ได้ เป็นคนที่มีความซื่อสัตย์ รักงานที่ตัวเองทำ ยังคงนึกถึงวันแรกแรก ที่เราเข้าไปทำงานที่นี่ กับวันนี้มันช่างต่างกันเหลือเกิน คนเราก็เปลี่ยนไปเยอะ คลื่นลุกใหม่ก็เยอะ คนเก่าเก่า ก็ไม่ยอมปลดระวางตัวเองก็เยอะ ให้คนรุ่นใหม่ เค้าไปทำอะไรใหม่ใหม่บ้างเถอะ คนเก่าเก่า ก็คิดแบเดิมเดิม ไม่พัฒนา แถมยังอุ้มชูพรรคพวกตัวเองให้ได้ไปอยู่บนจุดสูงอีก ซึ่งเค้าเองก็ทำอะไรไม่ได้เลย ต้องมีคนหนุนที่มีความสามาถอยู่เป็นคนทำงานทั้งหมด เพราะตัวเองทำอะไรไม่ได้ คนที่อยู่ข้างล่าง พอขึ้นมาเท่าเทียม ตังเองก็ดูอยู่ไม่ได้อีก ต้องผลักตัวเองขึ้นไปอีก แต่ก็ทำอะไรม่เป็น แล้วใครเค้าจะนับถือคุณพี่หละคะ ตอนนี้ คนที่อยู่ข้างล่างที่ทำงานมานาน แต่ไม่มีหนทาง ไม่มีพวก เบื้องบน ก็ทำงานต่อไป คนที่ที่ มีพวก ก็ขึ้นไป เรียกคนเหล่านี้ใช่ ก็อยู่กันไม่ได้ ไม่อยากทน เฮ่อ เป็นวงเวียนต่อไป เรามาขายของของเราดีกว่า รวย รวย รวย
บราท็อป

ไม่สบาย

ตั้งแต่เมื่อวันศุกร์ เกิดอาการไม่สบาย ท้องเสียอย่างรุนแรง หมดแรงไปเลย เข้าห้องน้ำตั้งแต่เช้า ไม่สามารถออกมาจากห้องน้ำแล้ว สันณิฐานว่าน่าจะเกิดจากนมที่กินเข้าไปในตอนเช้าวันศุกร์ ตอนแรกที่กินก็รู้สึกแปลกแปลกนิดหน่อย แต่ก็กินไป ไม่คิดอะไร กินไปครึ่งขวด กินไม่หมด เยอะเกินไป ก็เลยเหลือไป ไปทำงาน แงะของที่ส่งมาจากสิงคโปร์ กลับมาปวดท้อง ก็เลยไปเข้าห้องน้ำ เท่านั้นแหละ ไม่ออกมาเลยตลอด สองชั่วโมง เกิดอาการท้องเสียอย่างแรง แล้วก็พยายามออกมา แต่ออกมาไม่ได้ ต้องกลับเข้าไปอีก ตอนเที่ยงเลยจัดโจ๊กถ้วยไปหนึ่งถ้วย เย็น เย็นไปหนึ่งขวด แล้ว ก็หยุดถ่าย ไปห้องพยาบาล หายากิน หลังจากนั้นก็ไม่ได้กินอะไรเลย จนเย็น ปวดท้อง เพราะไม่มีอะไรให้ถ่าย แล้วก้หิว พอกลับถึงบ้าน อูย หิวข้าวมาก ไม่รู้จะทำยังไง เลย กิน กิน กินเข้าไป แบบไม่เกรงใจท้องไส่เลย ว่าเพิ่งทำงานหนักมา กินทั้งน้ำพริก ไข่ทอด แล้วก็มานั่นท้องอืดอาหรไม่ย่อยเลย จบด้วยการเอาออก หุหุ แล้วก็หายไม่ถ่ายอีกเลย เช้ามาจัดข้าวต้ม ต่อด้วยอื่นๆ แล้วก็ปวดท้องตลอดเวลา เพลีย นอนหลับไป ตื่นมาจัดกาแฟ กับน้ำขิงไป เลย ดีขึ้นหน่อย เข้าห้องน้ำ ปกติเลย งง เอาที่ไหนมาออกเนี่ย แล้วเมนส์ก็มา โอ๊ย ปวดท้องระบบทางเดินอาหารยังไม่หายดี ต้องมาปวดท้อง ระบบสืบพันธุ์ ไม่เข้าท่าเลย เฮ๋อ แล้วก็นัดแม่ไว้ ว่าจะไปออกกำลังกายกันทุกวันเสาร์ตอนเย็น พอห้าโมง แม่ไม่ยอมตื่น เราก็รอ สักครึ่ง ชั่วโมงได้ แม่ก็ตื่น แล้วก็ออกไป เดินกัน วันนี้เดินออกปากซอยสุขุมวิท นั่งรถไฟฟ้าไป สวนสาธารณะ สวนเบญจสิริ ไม่ได้มาตั้งนาน ก็คนเยอะเหมือนกัน เดินเล่นไปรอบรอบ เปลี่ยนไปเยอะ เดี๋ยวนี้มีเครื่องออกกไลังกายเยอะเลย มีคนมาเต้นแอโรบิค มี รำไทเก็ก มี ฝรั่งมาวิ่งเล่น มาตีแบต มีสระว่ายน้ำ อ่อ มีลานสเก๊ตบอร์ดด้วย ดีจัง กทม. ทำอย่างนี้ได้ ใจกลางกรุงเลยทีเดียว ถ้าตามชายเมืองมีก็คงจะดี เดินได้สองรอบก็กลับ มืดแล้ว แบบว่า ยุงกัด อ้ะ แล้วก็ขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน ตอนขึ้นไปบนสถานี ก็แวะซื้อขนมปัง ตอนลง ก็แวะเซเว่น ซื้อของกิน ออกกำลังเพื่อให้ได้กินเยอะๆ หุหุ แล้วก็เดินกลับเข้าซอย ถึงบ้านหิวมาก เราก็หาของกิน เอาของที่ซื้อมามาทำกิน เจ้าก็ทำข้าวผัด ตอนแรกก็ดูอร่อยดั แต่ดันใส่เต้าหู้ ก็ไม่ชอบนิ แตว่ากินแซนวิช กินเกี๊ยวหมูซอสลุบสวนเข้าไป ไม่ค่อยหิวแล้ว วันนี้เป็นวันที่ได้กินข้าว ม้า ป่ะ พร้อมกัน อิ่มมากอีกแล้วเราเฮ่อ จะไปว่าคนอื่นก็ไม่ได้ ถ้าตัวเองยังทำอยู่
บราท็อป

How to hidden admin user on logon screen

มาอับเรื่องเกี่ยวกับ Windows XP สักนิด เผื่อลืม

เวลาที่เราไปโกส วินโดว์ XP ที่ไหนมาไม่รู้ ไม่ได้ลงของแท้ เรามักจะเจอ อะไรแปลกจากการลง ในแต่ละครั้ง วันนี้ ก็ไปเจอมาว่า หน้า logon จะ ขึ้น user admin ทุกครั้ง ซึ่งปกติแล้ว ถ้าเราลงวินโดว์เสร็จแล้ว สร้าง user ที่เป็น admin ของเราเอง user admin นี้จะถูกซ่อน เป็นไม้ตายเวลาวินโดว์เอ๋ออีกหนึ่งไม้ แต่วันนี้ user admin เจ้ากรรม ไม่ยอมหายไป เราก็เลยไปหาวิธีมาจาก internet ได้ความว่า

ให้เข้า regedit แล้วไปที่

HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\WindowsNT\CurrentVersion\Winlogon\SpecialAccounts\UserList

แล้วไปแก้ค่า ตรง administrator จาก 0 เป็น 1 เท่านั้น user เจ้ากรรมจะหายไปกับตา .. เย่

0 – Hides the user just from the welcome screen
1 – The user is shown

Credit : http://www.intelliadmin.com/index.php/2006/09/hide-user-accounts-from-the-windows-xp-welcome-screen/



วันนี้ไม่ไหว เหนื่อยจริงอะไรจริง ขอพักไว้แค่นี้ก่อน สักวันนึงนะ เพลียเหลือเกิน บายจ้าาาา
แต่ยังไงก็ฝาก บราท็อป ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ

วันหยุด

วันหยุด ช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้วันปิยมหาราช ร.5 ประกาศเลิกทาส ถ้าท่านไม่ประกาศ ตอนนี้อาจเป็นทาสอยู่ที่ไหนเนี่ย หรืออาจจะได้เป็นเจ้าขุนมูลนาย เป็นพ่อค้าแม่ค่า อยู่ตามตลาด ขายบราท็อป ร้อนๆอยู่ริมทาง แถมด้วยเสือ้ผ้าแฟชั่น ที่ไม่สามารถเป็นแฟชั่นได้ อีก อาจจะมอมแมม นุ่งโจงกระเบน หรือจะเป็นคุณนาย ใส่ชุดร่วมสมัย ว่าไป แฟชั่นสมัยก่อนก็มีมากมายหลากหลาย แบ่งไปตามยุคสมัย ผู้หญิงอยากสวย ผู้ชายอยากหล่อ เสือ้ผ้า เครื่องประดับ จึงมีมาทุกยุคสมัย เปลี่ยนไปตามกาลเวลา และบางที่ก็วนกลับมาอีก เป็นทันสมัย ไม่มีใครเดาได้ว่า ตอนนี้คนจะชอบอะไร ก็ต้องคอยติดตามกันไป แต่ส่วนใหญ่แล้ว คนมักจะตาม คนที่มีชื่อเสียง คนที่เราชื่นชอบ คนเหล่านี้ จึงต้องเป็นคนที่มีความเป็นแฟชั่นนิสต้าในตัว อย่างดารานักร้อง ที่แต่ละคนชอบ ทางต้นสังกัด ก็จะมีการคิดคอนเซ็ป ของแต่ละคนขึ้นมา แล้วก็จัดให้เค้าเหล่านั้น เป็นไป ถ้าคนเหล่านั้น มีชื่อเสียง ผู้้คนเห็น ต้องมีหลายคนที่ชอกบารแต่งตัวของเค้า แล้วก็เกิดการเลีบยแบบ ถ้าการเลียนแบบนั้นกระจายออไปสู่วงกว้าง ก็จะได้รับความนิยมไปเอง เป็นการเช็คเรทติ้งของดารานักแสดง หรือนักร้องคนนั้นด้วย และกระแสนิยมก็จะตกไปตาม คนคนนั้นด้วย เช่น กางเกงสั้นเสมอ... มันน่าเกลียดในสายตาของคนบางคน รวมทั้งฃั้นด้วย แต่มันก็มีคนมากมายที่ชอบมัน บางคนขาสั้น ขาใหญ่ ขาเซลลูไลท์ ยังอุตส่าห์ จะชอบมันอีก ถ้าขาสวยสวย ก็ว่าไป แต่แฟชั่นที่ไม่เคยตกยุคเลย คือ ยีนส์ กางเกงยีนส์ เสื้อยีนส์ มีทุกแบบ ขาสั้นขายาว เสื้อคลุม เสื้อกั๊ก สารพัดแบบ มีแม้กระทั่ง อยากจะเป็นยีนส์ แต่เป็นผ้าอย่างอื่นมาทำสียีนส์ ลายยีนส์ อูยเยอะไปหมด ส่วนตัวชั้นเอง ชอบยีนส์ มีทั้งยีนส์ขาสั้นขายยาว เสื้อยีนส์ แจ๊กเก็ตยีนส์ รองเท้าผ้ายีนส์ สารพัดจะมี กระเป๋ายีนส์อีก ชอบจริงอะไรจริง
ตอนนี้แฟชั่นเกาหลีก็กำลังมาแรง เกาหลี มีอุตสาหกรรมบันเทิงที่เข้มแข็งมาก การดำเนินกิจการด้านบันเทิง ด้านสื่อของเค้า เป็นที่น่าจับตามาองมาก นักร้อง ละคร ดังไปทั่วโลก แม้กระทั่งชั้นเองยังชอบ นักร้อง และ ละคร ดารนักแสดงที่ชื่นชอบก็มีมาก วาไรตี้ตอนนี้ก็เป็นที่จับตามอง ใครก็ตามที่ได้เป็นสปอนเซอร์ให้กับรายการเหล่านี้ ต้องมียอดขายถล่มทลายแน่แน่ นักร้องที่ดังไปทั่วโลก มียอดดูมิวสิควีดีโอในยูทูบเป็นร้อยล้านวิว ภายในเวลาไม่นาน ก็เป็นนักร้องเกาหลี แม้กระทั่งอาหารเกาหลี ยังเป็นที่นิยมในไทยอย่างมาก ดังนั้น แฟชั่นยราท็อปของเรา ต้องดังไปทั่วเกาหลีให้ได้ สุ้ๆ
บราท็อป

วันปิยะมหาราช

พรุ่งนี้ วันที่23 ตุลาคม เป็นวันปิยมหาราช เป็นวันที่ รัชกาลที่ 5 ประกาศเลิกทาส เป็นวันสำคัญอีกวันหนึงของประเทศไทย

และเป็นวันที่เราได้หยุดเรียน หรือหยุดทำงานกัน แต่น่าจะเป็นวันที่เราจะสามารท ขายบราท็อปได้อีกหลายตัว
วันนี้ขอนอนดึกซะหน่อย เลยมาอับเดทช้าไปนิดนึง กำลังนึกถึงโปรเจ็คที่จะแปลบทความต่างประเทศมาไว้ในบล็อกของเรา แต่วา ช่วงนี้ทำงาน ไม่มีเวลายาวๆ ที่จะต้องมีสมาธิไปด้วย ดังนั้น เราเองจึงต้อง แบ่งเวลามาบ้าง วันนี้จัดเต็มไปเลยค่ะ ตอนนี้ หิวแล้ว เดี๋ยวแอบไปกินขนมปังดีกว่า กินเสร็จ แล้วก็ดูหยังต่อ อีกสักนิด ถ้าสนุกคงยาว แต่วาก็ไม่เป็นไร พรุ่งนี้หยุดนี่หน่า สบายสบาย อย่าไปคิดมาก เราต้องทำงานของเราให้ดีที่สุด เราเองทำงาน ด้านนี้มาสิบปีแล้ว เราก็มีความชำนาญพอดู แต่ตอนนี้เราต้องปรับเปลี่ยนทุกอย่าง เอาให้รอด อยู่รอด ตอนนี้ของที่หอ เราคิดว่า เราคงจะเอาแค่ เตียงมั๊ง ถ้ามีคนมาช่วยเราขน แต่จริงๆแล้ว เรายกให้แสบหมดเลยก็ได้ ขึ้นกับว่าจะเอาหรือเปล่าแค่นั้นแหละ เราก็เอาของส่วนตัว แล้วก็กลับไปอยู่บ้านได้สบายๆ ของส่วนตัว ก็ไม่มีอะไรมาก เสื้อผ้า เอกสารนิดหน่อย ยังไงก็ฝากแสบไว้ได้ ไม่ต้องคิดมาก สบายๆ จะมาเอาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ว่า ไกลไปหรือเปล่า ว่างๆ ก้เราเสื้อผ้าทยอยกลับบ้านไปได้ ตอนนี้ เหลือไม่เยอะแล้ว แต่ก็ขี้เกียจเอาหลับอ่ะ หนักเหมือนกัน แต่ว่า ก็ต้องเอาอยู่ดี ไว้ให้ใครมาช่วยขนดีนะ ใครจะมีน้ำใจกับเราบ้าง คงจะหายากมาก ตอนนี้เราเองก็หมาใช่ยอย ไม่สนใจใครเลย 555
เอาไว้ยื่นก่อนเถอะ หมูหมากาไก่ หน้าไหน ไม่สนแล้วเฟร้ย ตอนนี้ก็ไม่สนเหมือนกัน สบายๆ อย่าได้แคร์ เบื่อน้องใหม่เหมือนกัน แต่ก็ให้มันทำงานไป จะได้เก่งเก่ง ไม่ใช่แค่ขายฝัน ปากดีไปวันวัน น่าเบื่อ ทำอะไรตัดสินใจไม่ได้ ลูกน้องเราเองก็เหอะ น่าเบื่อพอกัน ชอบชักสีหน้า แต่เราสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำสิ ไม่เคยให้ทำอะไรที่เหนื่อยเลย อย่ามาทำหน้าแบบนี้ใส่เรา รอให้เราขายบราท็อปให้ได้เยอะก่อนเหอะ เราก็จะไม่สนคนเหล่านี้เหมือนกัน เราจะยื่นเดือน สิบสองแน่นอน ทำงานให้ครบ รับเงินเดือน จบเกมส์ อย่าได้มาเจอกันอีก ตอนนี้ เราไม่สนแล้วเว้น เกลียดมาที่สุด อย่าได้มาพบเจอกันอีกเลย บายจ้า
เราคงมีความสุขกับการขายเสื้อผ้าของเราต่อไป แต่เราก็จะต้องหาอย่างอื่นทำด้วย สู้ อย่าให้ใครมาดูถูกเราได้ เรามีเงินเยอะแล้ว ตอนนี้ต้องมีความพยาบามเยอะๆ อย่าได้ท้อนะคะ ทุกคนก็เช่นกัน ใจสู้เข้าไว้ เราก็จะสำเร็จทุกอย่าง
บราท็อป

โปรเจ็คขายฝัน

สนุกสนานกับการทำงานไปพร้อมกับแฟชั่นหรือยังคะ วันนีเราพร้อมแล้วที่จะรับทุกอย่าง พร้อมที่จะกลับไปอยู่บ้านอย่างเต็มที่ พร้อมแล้วที่จะเผชิญโลกต่อไป โดยไม่มีคอมฟอทโซน เราต้องสู้กับทุกอย่างที่จะผ่านเข้ามา ตอนนี้เบื่อสังคมที่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากันเต็มที่แล้ว เหลือแค่คนเดียวที่เราจริงใจ พูดได้ทุกเรื่อง ไม่มีกั๊ก ขนาดลูกน้องตัวเอง ยังรู้สึกไม่ดีด้วยเลย เกรียนเหลือเกิน ชอบเถียง เราก็กวนตีนไปซะ ตลกบ้างไรบ้าง ไม่ต้องไปสนใจเด็กมันมาก ทำงานได้ก็พอ เราเองก็จะไม่อยู่แล้ว ตอนนี้เราจะทำอย่างไรก็ได้ ไม่กลัวอยู่แล้ว จะทำงานง่ายยาก ไม่แคร์ ขายของดีกว่า รวยสุดสุด ความคิด ออร่า มันทำให้เรามีกำลังใจมากมาย ที่จะเดินต่อไป การขายเสื้อผ้าแฟชั่น ตอนนี้เราเอง ต้องการขาย บราท็อปเป็นหลักแล้ว เพราะคิดว่าน่าจะขายดีสุดสุด เลย แค่ช่วงนี้ไม่มีของมาขายเท่านั้นเอง เราเลยมีเวลาไปขายของอีกเยอะ สบาย ช่วงนี้เลย สบายๆ เสื้อผ้า เครื่องประดับ ชุดชั้นใน จัดไป ขอให้มีเวลาเถอะ ทำไรก็ได้ สบายสุด มีวิชา มีความรู้ มีวินัย ไม่มีทางที่ชีวิตจะอับจนแน่นอน เชื่อหัวไอ้เรืองเถอะ เราจะพยายามทำบทความที่มีประโยชน์ดีกว่า ดีกว่า มานั่งอับเดทชีวิตตัวเอง อย่างเฉา คนเดียว แต่เราต้องคิดตีมของบล็อกก่อน บราท็อป หรืออะไร เสื้อผ้า หรือ แฟชั่น ไปหาแปลมาจากนิตยสารต่างประเทศมะ แบบว่า แปลจริงจัง ทำเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับแฟชั่นจริงๆ ไม่รู้จะไหวหรือเปล่า ต้องลองดูสักตั้ง สู้สู้ แต่วันนี้ขอก่อนละกัน หรือว่าช่วงนี้ขอก่อน ลาออกจากงานเมื่อไหร่ จัดเต็ม ไม่เหลือแน่ๆ วันนี้มีประสบการณ์ลุ้นสุดสุด เอา database ตัวเดิมมาทำ สมองโล่งมากก จำไรไม่ได้ แต่ก็โอเคหละ ทำแล้ว สนุกดี ก็คิดว่า พรุ่งนี้ไปทำต่ออีกนิดหน่อย จบเลย สำเร็จไปได้ สบายสบาย ทำงานแบบนี้เค้าชอบนะ สนุกดี แต่ไม่มีให้ได้ทำบ่อยๆ ไอ้พวกปากดี ปากเก่ง ไม่เคยเห็นทำอะไรสักอย่างสำเร็จ โปรเจ็คขายฝัน ไม่ทำอะไร แล้วก็คิดว่าจะได้เงินเยอะ เราเองก็ ทำงานมาเยอะนะ วิบกว่าปี กว่าได้ขนาดนี้ มันเอง ด็กเมื่องานซืน ทำไรไม่เห็นได้ แล้วยังจะมาปากดีอีก จริงจริง เกลียดมันนะ แต่ก็ให้มันทำงานให้ เราเองจะแสดงออกมาไม่ได้ ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น นั่งโต๊ะ คอนโทรลทุกอย่างให้ได้ อย่างที่งานควนจะเป็นแล้วก็ รีพอร์ทเท่านั้น สบายเลย ทำงานเป็นหัวหน้าเค้าก็ต้องแบบนี้หละ สบายแฮร์
บราท็อป

ประเภทมากมากมาย เพราะว่า เรามีพี่น้อง ลูกพี่ลุกน้องอีกลายคน ทุกคนช่างแตกต่าง ตอนนนี้เราเองก็เป็นห่วงตัวเองที่สุด ว่าจะต้องทำอะไรต่อไป การที่เราจะมาทำงานแบบนี้ เราเองต้องพยายามละทิ้งความมีอคติในใจให้ได้ เราต้องปลดปล่อยทุกสิ่งอย่างออกไป ต้องยอมรับอะไรใหม่ใหม่ที่เข้ามาในชีวิตบ้าง ตอนนี้เราก็ถึงจุดที่เรียกว่าสุดขีด แต่คนเรามักจะขยายาสุดขีดออกไปได้เสมอ คนเรามักจะตั้งข้อจำกัดเอาไว้ ขีดกรอบเอาไว้ และคิดแค่ในกรอบของตัวเราเอง แต่พอถึงสึดกรอบแล้ว ถ้าเราไม่มีอะไรมาบังคับให้เบียดกรอบนั้น เราก็จะดึงตัวเองถอยออกมาจากกรอบนั้น แต่ถ้ามีอะไรบีบคั้นตัวเองให้ออกมาจากกรอบนั้นเราก็จะไม่แตกกรอบออกมา แต่เราจะดันกรอบออกไปอีก เพิ่มกรอบ เพิ่มขีดจำกัดของเราออกไปได้เรื่อยๆจนเราไม่คิดว่าตัวเราเองจะเปลี่ยนกรอบของตัวเราได้ คนเรามักเป็นอย่างนี้หละ การที่เราสร้างกรอบมากเกินทำให้เรา มักจะประมาท และมองข้ามความรู้ ความสามารถของเราได้ เราเองก็ต้องระมัดระวังเช่นนั้น ตอนนี้เราต้องสร้างตารางให้ตัวเราใหม่แล้ว เราจะทำ บทความ วันละหนึ่งพัน ทำ ของน้องทุกวันอาทิตย์ อาทิตย์ละ หนึ่งครั้ง ที่เหลือ เราก็จะทำ ของตัวเอง ส่วน อีกคำ เราก็จะทำให้ไปด้วยดีกว่า เราเอง ทำไปแล้ว งง เพราะวันนั้นบอกเลิก วันนี้บอกทำ เราเองก็ลืมไปได้เหมือนกัน แต่จะลองดูอีกอาทิตย์นึง ว่ามันจะมาไหม ตั้งเอาไว้ที่หน้าสี่ เพื่อจะได้ไม่ยากเกินไป ถ้ามาไม่ถึงหน้าสี่เราจะเลิกทำทันที เป็นการประหยัดเวลาด้วย และการดันกระทู้ เราจะดันทุกวัน เช้ากลางวันเย็น เพราะถ้าเราทำ แล้วมันได้ผลแน่นอน เพราะว่า หลังจากที่เราทำ มันมาจากททางนั้นจริงจริง ทุกคนรู้จักได้หมดเลย เราต้องพยายามสุดสุด สู้สู้ ตอนนี้ ทำงานที่โรงงานก็เบื่อมากมาย เหมือนเป็นการขีดกรอบให้ตัวเราเอง เราไม่สามารถกล่อมได้แล้ว เราทำงานมาสิบกว่าปีแล้วนะ เราเห็นอะไรมาเยอะมาก เห็นน้องพยายามมาตลอด แต่เราเองก็ไม่ค่อยได้สนใจหรอก ตอนนี้ทุกอย่าง เป็นเรื่องของเงินทอง เราเองเรื่องแบบนี้มารวมกับครอบครัว เราต้องแยกแยะให้ได้ เราต้องรู้ว่าอะไรเป็นเรื่องงาน อะไรเป็นเรื่องครอบครัว ต้องชัดเจน ห้ามามีโกรธกันเรื่องเงินเด็ดขาด ตอนนี้เรามีเงินทุนเยอะ เราไม่จมเด็ดขาด เรามีพลังงานพอที่จะสู้ไปอีกเยอะ เรื่องที่เป็นห่วงมีสองเรื่อง หนึ่งคือเรื่องที่บ้าน สองคือเรื่องที่ทำงาน แต่เราตัดสินใจแล้ว ว่า
บราท็อป

ลำไส้แปรปรวน

ลำไส้แปรปรวน (IBS) ช้านเคยเป็นเมื่อหลายปีที่แล้ว สาเหตุเกิดจากความเครียด แน่แน่เลย ช่วงนั้นมีปัญหาชีวิตมากมาย ก็เลยทำให้เครียด และเนื่องจากเป็นคนที่เครียดแล้วจะท้องเสีย เลยเป็นหนักเลยทีเดียว ไม่ได้แค่ลำไส้แปรปรวนธรรมดา ปวดท้องเมนส์ ขนาดหนักด้วย เราเอง ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ช่วงนั้นแย่มาก เครียดทั้งงาน ทั้งแฟนห่วยๆ ที่คนอื่นอาจคิดว่าดี แต่เราว่าไม่ดีแน่นอน เราเกลียดคนแบบนี้อ่ะ ยิ่งเกลียดยิ่งเจอเนอะ ไม่รู้ทำไง คนเราก็เป็นอย่างนั้น ไม่คิดจะเปลี่ยน แล้วจะให้เราอย่างไร เรื่องงานก็เจอหัวหน้า ที่เราคิดว่าเค้าแย่มาก ไม่ไหวเลย แต่พอผ่านช่วงนั้นมาได้ เราเองก็สบาย ไม่ปวดท้อง ท้องเสีย ไม่ปวดท้องเมนส์เลย งานก็ผ่านไปได้ มีเพื่อนคอยช่วย เปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยนความคิด ทำให้เราผ่านไปได้ แต่ช่วงนี้ดันกลับมาเป็นอีก ไม่เข้าใจว่าเครียด แค่นี้ ทำให้เราเป็นได้เชียวหรือ แต่เราเองก็รู้ตัวว่า ช่วงนี้เครียดมาก เรื่องงาน เรื่องเพื่อน แค่ที่ตอนนี้กำลังเครียดคือ เรื่องที่จะกลับมาอยู่บ้าน เราเองจะต้องกลับมาอยู่กับเจ้ ซึ่งขี้ร้อน แต่เราขี้หนาว และไม่สบายบ่อยๆเพราะว่าแอร์เย็น ตอนแรก ไม่เครียดอะไร แต่ตอนนี้เริ่มเครียดแล้ว เพราะเจ้ยังคงมีอำนาจพลังบางอย่างเหนือเรา ถึงเราจะใส่เสื้อหนา บราท็อป หรือเสื้อกันหนาวนอน มันก็ไม่มีทาง ทำให้หัวเราอุ่นได้ เราเองต้องนอนหนาว แต่เจ้นอนสบาย แล้วเราต้องอดทนหรอ เราเองยังไม่เข้าใจ ทำไมเราต้องเกรงใจขนาดนั้นด้วย เพราะเค้าเป็นพี่ แต่จริงจริงแล้วเราก็สงสัย ว่า เจ้เคยเกรงใจเราบ้างหรือเปล่านะ ตอนนี้เราเริ่มคิดแล้ว เราต้องเลี้ยงดูเจ้ตลอดไปหรอ หรือว่า จะต้องทำอย่างไรให้เรามีรายได้ ให้เจ้มีรายได้ โดยไม่เอาเปรียบคนอื่น หรือว่าเราคิดมากไปเอง เจ้อาจจะคิดแล้ว แต่ว่า ไม่เคยพูด แล้วก็ไม่บอกใคร แต่รู้สึกอยู่ในใจอยู่แล้ว เราเองไม่อยากจะพูด ก็กลัวเค้าเสียใจนี่หน่า เรามันพวกบ้า ขี้เกรงใจ แล้วก็มานั่งทุกข์ใจเอง เช่นตอนนี้ ที่ต้องมานั่นหนาวอยู่คนเดียว แล้วยอมให้เจ้สบาย เค้าไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ ว่าน้องต้องมาหนาวแบบนี้เพื่ออะไรกัน แล้วถ้ากลับมา ขายเสื้อผ้าแฟชั่นแล้ว จะทำยังไง จะต้องไม่สบายทุกวันหรอ แต่เราเองก็คงหาทางออกได้สักวันหนึ่ง วันที่ มีตรงกลาง มีที่ที่เราสามารถแบ่งครึ่งกันได้ เจ้ยอมร้อนได้นิดหน่อย เพราะตอนนี้เราเองกลัวว่าเจ้จะไม่สบาย แล้วจะยิ่งแย่ แต่เราผิดหวัง คิดว่าการที่เจ้ลาออกแล้วมาอยู่บ้าน เจ้จะทำงานบ้านแทนแม่ เศร้าจริงๆ
บราท็อป

ความคิดของคนอื่น

หลายวันมานี้ ค้นพบสัจจธรมมได้หลายๆอย่าง แต่อย่างที่จะมาพูดถึงวันนี้ คือเรื่องความคิดของคนอื่น
มีหลายอย่าง หลายสิ่งที่เกิดในฃีวิตช่วงนี้ การที่เราคิดเร็ว ทำอะไรเร็วแล้วทำให้เราเสียนิสัยอย่างมาก เพราะคิดว่าคนอื่นจะคิดทันเรา แต่ตอนนี้ได้เรียนรู้มาหลายอย่างมากมาย ว่าคนเรานั้นไม่เหมือนกัน ทุกอย่างเกดิมาจากพื้นฐานครอบครัวที่ไม่เหมือนกัน ทุกคนคนทุกบ้าน เลี้ยงดูไม่เหมือนกัน การที่เราคิดว่า คนอื่นจะคิดเหมือนเราเป็นไปได้อยาก ถ้าเค้าไม่เคย ไม่ได้ถูกเลี้ยงดูมาจาก สถานะการแบบเดียวกันกับเรา
การที่เค้าถูกเลี้ยงดู มาจากครอบครัวการค้า การขายของ  คนเหล่านั้นก็จะซึมซับวัฒนธรรม เหล่านั้นเข้าไป ถ้าบ้านไหนขายเสื้อผ้าแฟชั่น ก็คิดอย่างนึง เสื้อชุดพนักงาน ชุดชั้นใน รวมถึงบราท็อป คนเหล่านั้นก็จะมีความคิดที่ไม่เหมือนกับ ครอบครัวที่ขายของฮาร์ดแวร์ หรืออาหาร ยืางไปกว่านั้น คนที่ เกิดในครอบครัวข้าราชการ ครอบครัวหมอ ก็คิดแตกต่างกันไป แม้กระทั่งคนที่เกดิในครอบครัวเดียวกัน ยังเกิดการคิดต่าง เจเนอเรชั่นเองนั้นก็เกี่ยวข้องด้วย การที่เราเห็นคนรุ่นใหม่ๆ เราจะตัดสินด้วยบรรทัดฐานของตัวเราเอง
จ่ากสิ่งที่เคยเจอ เห็นเด็กที่เพิ่งเรียนจบใหม่ เกรียนมาก แต่พอได้รู้เบื้องหลัง ว่าจริงๆแล้วบ้านเค้าเป็นอย่างไร ก็ได้รู้ซึ่งจริงจัง ถึงคำว่า พ่อแม่ไม่สั่งสอน ว่าจริงจริงแล้วเป็นคำพูดที่ต้องมีคำต่อมาอีกว่า พ่อไม่สั่งสอน เพราะพ่อแม่ไม่เคยรู้ว่า สิ่งเหล่านั้น ลูกตัวเอง จะทำ และ ทำให้คนอื่นด่ามาถึงตัวเอง การที่เค้าไม่สั่งสนอ คือเค้าเองคงคิดไม่ถึง ว่าลูกตัวเองจะทำสิ่งเหล่านี้ เพราะฉะนั้น หลายหลายอย่าง ก็เกิดขึ้นมาจาก ความที่คาดไม่ถึงของพ่อแม่นั่นเอง เกิดจากความคิดที่ต่างกัน ในแต่ละคน แต่ละครอบครัว ซึ่งเราเองจะโทษคนเหล่านั้นไม่ได้ เนื่องจากสังคมเป็นอย่างนี้แล้ว การขายบราท็อป ของเรา ก็ทำไปด้วยความคิดของเรานั่นเอง การที่เราจะขายอย่างไร ก็เกดิจากที่เราคิดเอง เพราะว่า ไม่มีใครจะคิดถึงมันจริงจัง ตอนนี้เราเองก็พยายามที่จะให้ดีที่สุด แต่ในมุมมองของคนอื่น ที่ไม่ได้โตมา หรือเคยสัมผัสจากครอบครัว แบบนี้ เค้าเองคงจะไม่เข้าใจ ว่าเราคิดอะไร เพราะเราเองกว่าจะคิดได้ ก็นานโข ทำงานมานานถึงสิบเอ็ดปีเต็ม ไม่เคยย้ายที่อีกต่างหาก ทำให้เราได้มีประสบการณ์ในการทำงานทั้งดีและร้าย ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นบทเรียนที่ดี เพราะราคาแพงมาก สิบเอ็ดปีที่ได้อยู่กับมัน มันทำให้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่างเหมือนกัน บราท็อป

กลับมาอีกครังกับเรื่องราว มีเรื่องเล่าของเราเอง ในทุกวันนะจ๊ะ วันนี้หิวข้างจุงเบย หิวข้าวฝุดฝด หุหุ เริ่มกันเลยดีกว่า สืบเนื่องจากเมื่อวาน ไปซื้อของกินมากิน สำหรับอาหารเช้าที่โรงงาน เนื่องจากกินอาหารของโรงงานไม่ไหวแล้ว จริงจริงคงไม่ได้ไม่อร่อย แต่ว่า มันไม่อร่อยจริงจริง เอ๊ะยังไง งง สิคับท่านน ก็ไม่ได้กินแล้ว จะอร่อยได้ละคร้าบ อาหารแสนจะน่าเบื่อ กินแล้วไม่สร้างสรรเลย แต่ก็ต้องกิน หลายวันก่อนไอเดียบรรเจิด จากการกินมาม่าคัฟเป็นเวลานาน รู้สึกว่าแพง เลยคิดกันว่าไปซื้อห่อห่อมากิน ถูกกว่าตั้งเยอะ เมื่อวานเลยจัดมาสิบห่อ พร้อมกับมูสลี่อีกหนึ่งกิโล เข้ามาถือมาแทบไม่ไหว หนักชิบ แต่ก็เอาเหอะ เพื่อสุขภาพ แต่ว่า ไม่ได้แวะซื้อนม เลยกินนมเปรี้ยวน้า ไปกับมูสลี่ ไม่อร่อยอย่างแรง รับไม่ได้ แต่พอดีพีซซื้อไข่ลวกมา เลยจัดกับมาม่าซะ เปรมเลย แล้วก็จะไม่ได้ละ วันนี้เลยมาใหม่ จัด หมูปิ้งกับ เที่ยวกินมาม่าไข่ลวกไปอีก ทำงานอะไรไม่รู้น่าเบื่อมาก อดทนไว้ อีกไม่นานจะได้ออกมาขายเสื้อผ้า บราท็อปที่ เอาให้รวย แต่ท่ว่า ทำไมเค้ายังไม่โอนตังมาอีกน่า รอแล้วรอเล่า เฝ้าแต่รอ ช่วงนี้เงียบจังเลย ไม่ค่อยมีคนช็อบออนไลน์หรือเนี่ย เราเองก็เลิกซื้อของไปแล้วเหมือนกัน แต่ก็เอาเหอะ บางทีก็โอเค ใช้จ่ายบ้างไรบ้าง ตอนนี้เร้เองกำลังจะไม่มีรายได้ เราต้องกดดันตัวเองเข้าไว้ ว่าจะต้องเป็นอย่างไรถ้าไม่มีตัง หรือหมดลงไปทุกวัน เราคงเครัยดมากถ้า บราท็อปเรา เสื้อผ้าเราขายไม่ดี อาม่าอากงช่วยด้วยนะ เพื่ออนาคตที่ดีของลูกหลาน เราเองยังคงคิดถึงอาม่าอากงเสมอ ในวันที่ท้อใจ เราก็นึกถึงท่าน แต่ว่า ท่านไปเป็นเทพบนสวรรค์ แล้วกลับมาหาลุกหลานบ้างนะ บางทีคนเราก็ต้องการสิ่งยึดเหนี่ยวบ้าง การที่เรามี หรือทำงานแบบนี้ ทำให้เรามีสิ่งที่จะยึดไว้ ถ้าออกไปเราคงเคว้งน่าดู แต่ก็คิดไว้ ว่าเราเองก็เกิดมาไม่มีอะไร หนทางหาเงินเยอะแยะ เราจะทำหรือเปล่า จงลดอีโก้นั้นออกไปให้ได้ อยากให้พี่ลดอีโก้นั้นออกไปด้วย เลิกดูถูกคนซะเถอะ เพราะคุณคิดว่าตัวเองถูกดูถูกใช่หรือเปล่า จริงแล้วราเองไม่เคยมีเจตนานั้นเลย ถ้าเราไม่เกลียดคนนั้ ตอนนรี้เราเองก็พยายามมองตัวเราเองไว้ อย่าหลุด ต้องมีสติก่อนเสมอ การที่เราทำ แค่บล็อกเดียว เรามั่นใจแล้วหรอ ถ้าเราทำแบบนี้ครึ่งเดือน แล้วเรายังไม่ติดอีก เราจะเพิ่มเป็นสอง นะ จำไว้ สู้ :)
บราท็อป

กิจวัตร ประจำวัน

ในทุกทุกวันเราทำอะไรเนี่ย เราทำงาน ตื่นเช้ามาทำงาน กว่าจะตื่นได้ ก็แสน จะขี้เกียจ แสนจะน่าเบื่อ ตื่นมา อาบน่้าแปรงฟัน แบบง่วงสุดสุด ไม่ต้องคิดมาก ทำไปตามร่างกาย ไม่มีสติเลย แบบว่า ถ้าบางวันมีสติขึ้นมาจะฉุกคิดว่า เอ้ย วันนี้เราแปรงฟันหรือยัง ล้างหน้าหรือเยัง แบบงง งง เลยมีเดียว เกิดความไม่มั่นใจในวันนั้นเลย ลืมว่าตัวเองทำอะไรไปบ้าง ตลกดี แต่ก็ทำไรไปก็คิดว่า เออ ทำแล้วมั๊ง แล้วก็แต่งตัว ไปทำงาน ทาครีม แบบไม่ทาแห้งเลย หน้าเหนียวสุด แต่ก็ต้องทำ เพราะห้ามทาแป้งเข้าไปใไลน์เด็ดขาด เฮ่อ ก็ออกจากห้อง ไปอย่างนั้นแหละ ไปขึ่นรถ ก็แล้วแต่อารมณ์ ว่า จะมาช้ามาเร็ว ก็ไปก่อนเป็นใช้ได้ วันนนี้มีที่แปลก คือเราพยายามที่จะไปนั่งข้างล่าง แต่ทว่า มีคนนั่งแบบเห็นแก่ตัวสุดสุด เอาของวางที่เบาะข้างข้าง ไรฟระ ไม่มีจิตสำนึกเลย ว่า ทุกคนมีสิทธิ์เท่ากันนะ แล้วเราก็ไปนั่งข้างบนแบบเดิม เฮ่อ เสร็จแล้วก็นั่งหลับๆตื่นๆ ง่วงๆ บางทีก็เช็คเมลล์เล่นมือถือไปตามประสา ไม่คิดมาก ทำไรก็ทำ บางทีหลับไปเลยทีเดียว ไปถึงโรงงานก็ตื่นแบบอัตโนมัติเลย แล้ว ก็ลงรถแบบง่วงง่วงไปตอกบัตร แล้วก็เดินไปซื้อนม น้ำ ไม่กินข้างโรงอาหารหรอก น่าเบื่อ มื้อเที่ยงมื้อเดียวก็เกินจะพอละ ขึ้นไปบนห่้องก็ง่วงๆ เปิดคอม เล่นเน็ท เช็คเมลล์ไป เรื่อย ไม่คิดมาก อยากทำไรทำ งานการก็แล้วแต่อารมณ์  อยากทำไรก่อนหลังก็แล้วแต่ งานอันแสนจะน่าเบื่อ นั่งนั่ง เล่นๆ ทำงานทำงาน แล้วก็เที่ยงกินข้าวอันแสนจะไม่อร่อย ข้าวแข็งอย่างกะหิน ไม่ไหว กินกันไปได้ไงไม่รู้ กินเสร็จก็กินหนม กินหนม เสร็จ นั่งเล่น ทำงาน อ้าว กลับบ้านละ ชีวิตมีแค่นี้จริงจริง เราเองก็อยากจะขายของ ขายเสื้อผ้า ถ้าวันไหนขายได้ ก็ดีใจ ได้ตังค์แล้วก็ ทำงานสนุกไปด้วย วันไหนเงียบๆก็ น่าเบื่อไปทั้งวัน ช่วงนี้ น่าจะเป็น บราท็อป น่าจะมาแรง โพสขายๆ คนน่าจะชอบ เราเองยังชอบเลย ไม่ต้องใส่ชั้นใน หุหุ สบายๆ แต่แจนบอก เซ็กซี่มาเลย เราเองก็ยังไม่ได้ลอง ไว้รอบหน้ามา จะลองเอามาใส่ดูว่า จะสวยสบายขนาดไหน อาจจะเนียน สบายไม่ร้อน แล้วก็ติดใจ ใส่เอง ไม่ยอมให้คนอื่นเลยทีเดียว แต่คราวนี้ก็มี Bratop ขนาด L  มาด้วย สำหรับคนตัวใหญ่โดยเฉพาะ เนอะ ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะชอบกันหรือเปล่า บราท็อป

วันที่ 13 - 10 - 13

วันนี้เลขสวยจริงจริง 13 - 10 - 13 มีนัดกับเพื่อน เพื่อนอยากได้ บราท็อป ที่เราขาย เราเลยจัดไปให้หนึ่งตัว สีดำ ตอนแรก ก็อยากจะเอามาใส่ดูเหมือนกัน แต่หมดแล้วนี่สิ เดี๋ยวรอของรอบหน้าละกัน เราจะเอามาลองใส่ดู ใส่ไปทำงาน ไม่ต้องหลายชั้น เวลาตาก ไม่ต้องตากแยก ซักแยก ก็ลองดูสักที วันนี้นัดเพื่อนไปกิน ส้มตำนัว ที่สยาม นัดกันบ่ายสอง กินมื้อเที่ยง บ่ายสอง หิวสุดสุด สั่ง ไปสิบอย่าง แบบว่า ไม่เยอะหรอก จานเล็กเล็กเอง หิวจัด สั่งไป พอมาถึง แบบว่า เยอะมาก ไม่น่าเชื่อ แต่ก็กินกันหมด แต่เราไม่ชอบปลาร้าอ่ะ เหม็นมาก มีหลายจานที่ใส่ เลยไม่กิน กินเสร็จก็ไปกิน ขนมด้วย ร้านที่ที่นั่งคับแคบที่สุด

ที่นั่งสุดแสนอึดอัด ขนมไม่อร่อยเท่าไหร่ ราคายอมรับได้ แล้วก็ไป ซุปเปอร์ แล้วก็ กลับมาหอ กินกาแฟที่เซเว่น คอฟฟิกา แล้วก็กลับมานั่งนี้หละ แต่วันนี้ เกือบโดนรถตู้โกง ไม่ยอมทอนเงิน แต่เราก็ไม่ยอมหรอก 555 ทวงสิคะ ตอนนี้ไปดูละครก่อนนะคะ ดูละครจบแล้วก็ยังไม่ง่วง ดันกินกาแฟก่อนกลับมาถึงหออะดิ ตอนแรก ก็ไม่กะกินหรอก เพราะตอนเช้ากินไปแล้ว แต่ว่า ก็ยังอยากอยู่แล้วก็อยากทำงานด้วย เลยจัดไปซะแก้วนึง เป็นกาแฟเซเว่น คอฟฟี่กา ซึ่งไม่ใช่คัดสรร นะ แบบว่าเถึงกันอยู่แป๊บ แต่มันเป็น

คอฟฟิกา ไม่มีใครเคยรู้จักสักคน หุหุ ก็อร่อยดีนะ ไม่รู้ว่า ทำไม ไม่มีที่อื่นเลย แล้วเราก็จัดไป ฃาเขียว จับเลี้ยงอีก ไม่รู้จะซื้ออะไรก็ซื้อน้ำมากิน  พอเข้านอนไม่ง่วงก็ไม่รู่ทำไร ดูละครจบแล้วนิ แต่ก็ต้องนอนนะ เพราะว่า พรุ่งนี้ต้องทำงานนิหน่า  ตอนนี้ก็เลยจัดไป อย่าได้แคร์ อยากทำไรทำ อยากนอนก็นอน อยากเล่นก็เล่น ไปทำงานก็ไม่แคร์สื่อ พรุ่งนี้ต้องจัด โปรแกรมให้พี่ตั้ง ทำงานสนุกอีกแล้ว แต่ทำแผ๊บเดียวเอง  คิด่ว่าไม่นานหรอก งานที่เคยทำแล้ว แต่ว่า ไม่รู่เหมือนกันว่าจะทำได้หรือเปล่า แต่ก็แค่เอาของเก่าๆ โปรแกรมเก่าๆมาลองเล่นดู ไม่คืดมาก เสร็จก็เสร็จ ไม่รู้จะได้เครดิตหรือเปล่า แต่เราก็เฉยๆนะ ดูน้ำใจกันไปว่า ทำให้แล้ว จะนึกถึงกันบ้างหรือเปล่า ถึงแม้ว่าจะเป็นงานเล็กๆ แต่เราก็ จะได้รู้กัยไปว่า โปรเจ็คนี้ แก จะให้เครดิตเราหรือเปล่า รอดูต่อไป ว่าคนที่ที่ เราควรจะมีใจให้หรือไม่ บราท็อป

เริ่มต้น

ร้อนมากมาย วันนี้ไม่เข้าใจ ไม่สบาย น้มูกไหล ง่วงนอน เพลียมาก กาศแบบนี้ทำให้นึกถึงโรงงาน เปิดแอร์เย็นทั้งวัน อากาศแล้วแต่เราจะเลือก วันนี้รู้สึกไม่ดีอีกแล้ว เริ่มท้อ เกี่ยวกับการขายของ รู้สึกว่า เยอะจัง แต่ก็เอาเหอะ เห็นน้องแล้ว มันยังทำได้ แล้วเรา ทำไมจะทำไม่ได้ เราเองก็มีทุอย่างที่จะต้องดูแล ทำงานเมกเทคไปจนตาย แล้วจะได้อะไร คนเรามาขายของก็ต้องมีความเสี่ยงอยู่แล้ว เราต้องดูว่าเรามีแรงเท่าไหร่ เรามีแรงเยอะ มีสมองด้วย แต่เราก็กลัว เพราะทุกวันนี้เราอยู่สบาย ทำงานสนุก (หรือเปล่า) ลุกนั่งสบาย อยากทำอะไรก็ทำ เพราะหัวหน้าแย่ ในการทำงาน แต่เป็นแบบนี้ทำให้ลูกน้องสบาย ไม่ต้องแก่งแย่งชิงดีกับใคร ไม่อยากทำก็ไม่ทำ ใครจะทำไรได้ ตอนนี้เราเองก็เบื่อมากแล้ว แต่พอกลับมาบ้าน แล้วคิดว่าจะต้องมาอยู่รวมรวมเหมือนเดิม เราเองก็เริ่มหวั่นใจ การที่เรานอนคนเดียวมาตั้งนาน สบาย อยากเปิดแอร์เปิดพัดลมเท่าไหร่ก็ได้ ไม่ต้องแคร์ใคร ตอนนี้ก็ต้องมานั่งสนใจว่า พี่นอนไม่ได้ น้องนอนไม่ได้ แล้วเราหละ ต้องสนใจว่าตัวเองจะไม่สบายหรือเปล่า เราเองก็นอนเย็นไม่ได้นิ นอนแล้ว ตื่นเช้ามา น้ำมูกไหล เจ็บคอ เป็นภูมิแพ้ตลอด แต่ทำไงหละ พี่คนที่อยู่บ้านเค้าขี้ร้อน ไม่เปิดเย็นนอนไม่ได้ อ้าว แล้วทีนี้เราจะทำอย่างไร เราเองก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องแบ่งรับแบ่งสู้ไป เราต้องยู่แบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่หละ เราต้องตะเกียกตะกาย หาเงินมาเพิ่อให้สบายกว่านี้ใช่หรือไม่ ทำไมพี่เราเองอยู่บ้านมาปีนึงแล้ว ไม่รู้สึกอะไร แต่ถึงจะรู้เค้าคงไม่กล้วที่จะแสดงออกมา เพราะไม่รู้จะแสดงออกมาเพื่อนอะไร เค้าเองก็ไม่คิดจะทำอะไรจริงจริงหรือ หรือจะคิดตลอด แต่ว่าไม่มีแรงจะทำ เพราะตอนนรี้แก่แล้ว แต่ถ้าเป็นเราเราเองคงจะเบื่อแย่ แต่ลืมไป เค้ายังมีหลานรัก เป็นเพื่อน ที่จะคอยเลี้ยงดู ในวันนี้เราเลี้ยงดูเค้า แล้ว วันหน้า เค้าจะกลับย้อนมาเลี้ยงดูเราหรือเปล่า เราเองก็ห้ามาที่จะคิดอย่างนั้น เราเองก็แย่ ที่คอยว่าแต่คนอื่น แล้วตัวเราเองหละ ทำอะไร ถึงจะมีเงินเยอะ (หรือเปล่า) ก็ยังไม่สามารถก้าวออก มาทำอะไรได้ ตอนนี้คงถึงเวลาแล้ว แต่เราเองก็ยังไม่ค่อยมั่นใจนัก การที่ขายของได้เดือนละไม่กี่บาท แล้วจะเอาตังที่ไหนกินข้าว เที่ยวเล่น เราเองมีตัวอย่างหลากหลาย บราท็อป

เซ็งจุง

อย่างเซ็ง อุตส่าห์ เขียนเรื่องแฟชั่นไป ที่โรงงานตั้งเยอะ ก็อบเสร็จแล้ว ยังลืมเอากลับมาอีกเซ็ง เฮ่อ แต่ว่า ไงเราก็เก็บไว้ใช้วันต่อไปได้
วันนี้กลับมากจดโดเมนเว็บขายของเรียบร้อย ชี้โเมน  เสร็จ เฮ่อ มีอะไรอีกหลายอย่าง ที่ยังไม่ได้ทำ
แต่วันนี้ได้ทำงานที่ชอบ คือการเขียนโปรแกรมรับค่าจาก port rs232 ดึงค่าออกมา แล้วก็ เอาไปใช้ ตอนนี้รับค่าได้แล้ว แต่ว่า ยังรับสามบรรทัดไม่ได้ เดี๋ยววันจันทร์ไปทำต่อ
สู้ๆ

สู้ๆ

ตอนนี้อยากให้มือถือใหม่จุง มีฟังก์ชั่นใหม่ใหม่เยอะเลย ที่ชอบสุดคือ โน๊ต มีปากกา เยนบนจอ แล้วก็ เซฟปุ๊บ ได้รูปนั้นเลย อยากเอามใช้แบบว่า โหลดรูปเสือ้ผ้าขึ้นมา แล้วก็ วง วง ตรงนี้ตรงนั้น แล้วก็ เซฟ ส่งให้คนอื่นได้เลย หุหุ แต่มันแพงจัง หมื่นห้า อดทนไว้ เอาให้เสียก่อนเลย ร้องเอสสุดแสนจะดี  จาดแต่อันนี้แหละ ไม่งั๊นนะ จบเลย ไม่ต้องซื้อใหม่เลย  แต่ไงก็คิดไว้ ว่าจะเอายังไง เราเองจะไม่มีเงินเดือนแล้วนะ หลังชนฝาสุดสุด ต้องพยายามมากมาก ให้ได้อย่างที่ต้องการ เราจะต้องวางแผนแล้ว ว่าจะทำยังไง อย่างไรบ้างในชีวิต ตอนนี้คิดแค่ว่าจะขายของยังไงให้ได้วันละห้าร้อยบาท ตอนนี้ได้แค่วันละไม่กี่บาทก็ดีใจแล้ว หุหุ ลองคิดคำนวนละ ขาดทุนนิดหน่อย อิอิ ขายๆ สู้ๆ ไฟท์ติ้ง